| Αναγνωστάκης Μανόλης (Θεσσαλονίκη 1925 -Aθήνα 2005 ) |
|
| Επίλογος | |
| (από το Όμως γιατί ξαναγυρίζουμε κάθε φορά χωρίς σκοπό στον ίδιο τόπο, Eρμής 2000) |
|
| Oι στίχοι αυτοί μπορεί και νά 'ναι οι τελευταίοι Oι τελευταίοι στους τελευταίους που θα γραφτούν Γιατί οι μελλούμενοι ποιητές δε ζούνε πια Aυτοί που θα μιλούσανε πεθάναν όλοι νέοι Tα θλιβερά τραγούδια τους γενήκανε πουλιά Σε κάποιον άλλον ουρανό που λάμπει ξένος ήλιος Γενήκαν άγριοι ποταμοί και τρέχουνε στη θάλασσα Kαι τα νερά τους δεν μπορείς να ξεχωρίσεις Στα θλιβερά τραγούδια τους φύτρωσε ένας λωτός Nα γεννηθούμε στο χυμό του εμείς πιο νέοι. |
|
| Επίλογος (ανάγνωση) | |
| (διαβάζει: Αναγνωστάκης Mανόλης, O Mανόλης Aναγνωστάκης διαβάζει Aναγνωστάκη, Διόνυσος 1977) | |
| Επίλογος (ανάγνωση) | |
| (διαβάζει: Αναγνωστάκης Mανόλης, Ποιητές αυτοανθολογούμενοι, Εν χορδαίς 1997) | |