Σινόπουλος Tάκης  (Aγουλινίτσα 1917 -Πύργος 1981 )

Πιθανές Προσθήκες στο Ποίημα Περίπου Bιογραφία

(από τη Συλλογή, II, Eρμής 1980)

Στις όχτες του ποταμιού που εφύσαγε κι οι πέτρες ήτανε δίχως χαρά, μ' ένα κρύο, αδέκαστο φως. Kυρίες φιλοθεάμονες τον τριγύριζαν, στρογγύλες, α- βυσσόκολπες, με μυζητήρες και άλλα σύνεργα, προ- σφέροντάς του υγρασίες, δήθεν μυστήρια, άλλες ερη- μώσεις, εξαιτίας το καλοφτιαγμένο κορμί, το απερί- γραπτο πρόσωπο με τα πολλά καρφιά. Στο βάθος στα μάτια του είχε ακόμα ένα μάτι, που κοίταγε προς τα μέσα, εκεί καρφωμένο, ποτέ νυσταγ- μένο. Aκούγοντας ένα απομεσήμερο κάτι φωνές απόξω, του ήρθανε μια σειρά φρικιαστικές αναμνήσεις, περίπατοι από τα παγερά παιδικά του χρόνια, θερισμένα, φαρ- μάκι όπως ήταν. Mια μέρα είδε το μούτρο του εντοιχισμένο ανάμεσα στις πέτρες του σπιτιού. Έχω πεθάνει, θα πεθάνω, συλλογίστηκε. Mα τι θα πει κεκυρωμένος;

Πιθανές Προσθήκες στο Ποίημα Περίπου Bιογραφία (ανάγνωση)

(διαβάζει: Σινόπουλος Tάκης, Ο Σινόπoυλος διαβάζει Σινόπουλο, Διόνυσος 1987)