Αργυριάδου Χρυσούλα [Καρέλλη Ζωή] (Θεσσαλονίκη 1901 -Θεσσαλονίκη 1998 )

Πόθοι

(από τα Ποιήματα, Eρμής 1996)

Πόθοι νεανικοί, σαν πολύ ωραίοι, νεανικοί εραστές, με άψογη την αγνότητα της ορμής, μ' απαράμιλλη περηφάνεια κι ευγένεια. Έσβησαν. Όπως για κάποιους νέους λεν, πως ο θεός τους αγάπησε και νέοι πεθάναν. Ίσως να εξαφανίστηκαν δίχως επιστροφή, κάποιαν ωραία βραδιά, με πλήρες φως, μελιχρό, της σελήνης. H εκδοχή, πως ανίερα χέρια τους έπνιξαν σε άνομα πάνω κρεβάτια, σε δωμάτια για φτηνή ηδονή, – ας την αποτρέψουμε, τούτη την αποτρόπαια σκέψη. Tα φαντάσματα που ξανάρχονται ανήσυχα των πόθων, πανέμορφα, τραγικά πρόσωπα, ομολογούν κάποιο έγκλημα, εν τούτοις.