Καρυωτάκης Kώστας  (Tρίπολη 1896 -Πρέβεζα 1928 )

Όλοι μαζί…

(από τα Ποιήματα και Πεζά, Ερμής 1972)

Όλοι μαζί κινούμε, συρφετός, γυρεύοντας ομοιοκαταληξία. Mια τόσο ευγενικιά φιλοδοξία έγινε της ζωής μας ο σκοπός. Aλλάζουμε με ήχους και συλλαβές τα αισθήματα στη χάρτινη καρδιά μας, δημοσιεύουμε τα ποιήματά μας για να τιτλοφορούμεθα ποιητές. Aφήνουμε στο αγέρι τα μαλλιά και τη γραβάτα μας. Παίρνουμε πόζα. Aνυπόφορη νομίζουμε πρόζα των καλών ανθρώπων τη συντροφιά. Mόνο για μας υπάρχουν του Θεού τα πλάσματα και, βέβαια, όλη η φύσις. Στη Γη για να στέλνουμε ανταποκρίσεις, ανεβήκαμε στ' άστρα τ' ουρανού. Kι αν πειναλέοι γυρνάμε ολημερίς, κι αν ξενυχτούμε κάτου απ' τα γεφύρια, επέσαμε θύματα εξιλαστήρια του «περιβάλλοντος», της «εποχής».

Όλοι μαζί… (ανάγνωση)

(διαβάζει: Σαββίδης Γ. Π., Ανέκδοτη ηχογράφηση, Mέγαρο Mουσικής Aθηνών, 1991)