|
|
|
Παλαμάς Κωστής
| Αποτελέσματα Αναζήτησης |
| ΓΕΝΝΗΣΗ: Πάτρα 1859 |
| ΘΑΝΑΤΟΣ: Aθήνα 1943 |
|
| 1. |
Είν’ όλα ανυποψίαστα μέσα σ’ αυτό το σπίτι,
εσύ, γυναίκα, σα ματιά του αποσπερίτη,
τα δάκρυα σαν καλόδεχτα κι εκείνα πρωτοβρόχια,
φέγγει ένας ήλιος χαρωπά στα πάντα, ως και στη φτώχεια,
δυσκολοχώριστα, πουλιά, αγόρια, ανθοί, κοράσια,
τα λόγια σα φιλιά απαλά, τα στόματα κεράσια,
η Αγάπη χτίζει εδώ φωλιές, κι ο Απρίλης παραστέκει...
― Σ’ αυτό το σπίτι είν’ έτοιμο να πέσει αστροπελέκι!
|
| | «Εκατό φωνές», 81. Η Ασάλευτη ζωή, 1904. Άπαντα, Γ΄. Μπίρης-Γκοβόστης, [1963]. 170. |
|
| 2. |
Η ευτυχία χαμογελά
σε δυο κρυμμένα περιστέρια·
μη τη ζητάς πολύ ψηλά
στα μυστικά και ξένα αστέρια.
Κι αγάπα πιο πολύ απ’ τη χάρη
του μακρυσμένου αποσπερίτη
το βραδυνό μας το λυχνάρι
που θα μας φέγγει μες στο σπίτι.
|
| | «Το δαχτυλίδι του αρραβώνα», 57-64. Τα μάτια της ψυχής μου, 1892. Άπαντα, Α΄. Μπίρης-Γκοβόστης, [1962]. 266. |
|
|
