|
|
| Εις την Σελήνην | Καβάφης Κ. Π. |
Εκ των του Shelley
Μήπως από ανίαν έγινες χλωμή
του ν’ αναβαίνης εις τον ουρανόν,
και προς την γην να ατενίζης,
άνευ συντρόφου να γυρίζης
μέσω αστέρων ξένων, μακρυνών.
Είναι η αλλαγή σου η παντοτεινή
ως οφθαλμού άνευ χαράς και συμπαθείας
ουδέν ευρίσκοντος άξιον ευσταθείας.
|
 |
(Από τα Αποκηρυγμένα, Ίκαρος 1983)
|
|
