|
|
| «Nous n’osons plus chanter les roses» | Καβάφης Κ. Π. |
Εγώ φοβούμενος τα τετριμμένα
πολλούς μου λόγους αποσιωπώ.
Εν τη καρδία μου είναι γραμμένα
πολλά ποιήματα· και τα θαμμένα
εκείνα άσματά μου αγαπώ.
Ω πρώτη, αγνή, μόνη ελευθερία
της ήβης προς την ηδονήν ροπή!
Ω μέθη των αισθήσεων γλυκεία!
Τας θείας σας μορφάς κοινοτοπία
φοβούμαι μη υβρίση ποταπή.
..............................................
|
 |
(Από τα Κρυμμένα Ποιήματα 1877;-1923, Ίκαρος 1993)
|
|
