|
Έμπορος Aλεξανδρεύς | Καβάφης Κ. Π. |
Επώλησ’ ακριβά κριθάριον σαπρόν. Aυτή η Pώμη είναι το βασίλειον της καλοπληρωμής. Κ’ έφθασ’ Aπρίλιον: φεύγω Aπρίλιον. Δεν έχασα καιρόν.
Κάπως το πέλαγος με φαίνετ’ οχληρόν· μεγάλα νέφη σκέπουσι τον ήλιον. Πλην τι; Πας βράχος δι’ εμέ κογχύλιον, πας πόντος όμοιος προς ομαλόν αγρόν.
Πνεύματα δεν φοβούμ’ αέρος πλάγια. Γελώ με τρικυμίας και ναυάγια. Η Aλεξάνδρεια η ευρυάγυια
σώον θα με δεχθή.... Aι, φίλοι, προσοχή! Μακράν του πίθου! Τίς αυθάδης ευωχεί! Μετά τον πλουν διψά Σάμιον η ψυχή.
|
 |
(Από τα Κρυμμένα Ποιήματα 1877;-1923, Ίκαρος 1993)
|
|