|
|
| Τετάρτη, 1 | Ελύτης Oδυσσέας |
Oλοένα τ' άλογα μασούν λευκά σεντόνια κι ολοένα ει-
σχωρούν θριαμβευτικά μέσα στην Aπειλή.
Δρυς, οξιές, βαλανιδιές, ακούω να σέρνονται στη σκεπή
της παλιάς καρότσας όπου ρίχθηκα όπως όπως να φύ-
γω. Ξαναπαίζοντας ένα έργο που γυρίστηκε κάποτε
στα κρυφά και πάλιωσε χωρίς να το έχει δει κανένας.
Γρήγορα. Προτού ξεθωριάσουν οι εικόνες. Ή σταματή-
σουνε άξαφνα -κι η ταινία η φθαρμένη κοπεί.
|
 |
(από το Hμερολόγιο ενός αθέατου Aπριλίου, ύψιλον/βιβλία 1984)
|
|
