|
Tο σπίτι γέμισε τριζόνια
χτυπούν σαν άρρυθμα ρολόγια
λαχανιασμένα. Kαι τα χρόνια
που ζούμε σαν αυτά χτυπούν
καθώς οι δίκαιοι σιωπούν 5
σα να μην είχαν τί να πουν.
Kάποτε τ' άκουσα στο Πήλιο
να σκάβουνε γοργά ένα σπήλαιο
μέσα στη νύχτα. Aλλά το φύλλο
της μοίρας τώρα το γυρίσαμε 10
και μας γνωρίσατε και σας γνωρίσαμε
από τους υπερβόρειους ίσαμε
τους νέγρους του ισημερινού
που έχουνε σώμα χωρίς νου
και που φωνάζουν σαν πονούν. 15
Kι εγώ πονώ κι' εσείς πονείτε
μα δε φωνάζουμε και μήτε
καν ψιθυρίζουμε, γιατί
η μηχανή είναι βιαστική
στη φρίκη και στην καταφρόνια 20
στο θάνατο και στη ζωή,
Tο σπίτι γέμισε τριζόνια.
|
|
(από τα Ποιήματα, Ίκαρος 1974)
|
Τριζόνια (ανάγνωση: 532 Kb - 01:08) |
(διαβάζει: Σεφέρης Γιώργος, The Poetry of George Seferis, Caedmon) |
|