|
|
| Απολείπειν ο θεός Aντώνιον | Καβάφης Κ. Π. |
 |
Σαν έξαφνα, ώρα μεσάνυχτ’, ακουσθεί
αόρατος θίασος να περνά
με μουσικές εξαίσιες, με φωνές—
την τύχη σου που ενδίδει πια, τα έργα σου
που απέτυχαν, τα σχέδια της ζωής σου
που βγήκαν όλα πλάνες, μη ανωφέλετα θρηνήσεις.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
αποχαιρέτα την, την Aλεξάνδρεια που φεύγει.
Προ πάντων να μη γελασθείς, μην πεις πως ήταν
ένα όνειρο, πως απατήθηκεν η ακοή σου·
μάταιες ελπίδες τέτοιες μην καταδεχθείς.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
σαν που ταιριάζει σε που αξιώθηκες μια τέτοια πόλι,
πλησίασε σταθερά προς το παράθυρο,
κι άκουσε με συγκίνησιν, αλλ’ όχι
με των δειλών τα παρακάλια και παράπονα,
ως τελευταία απόλαυσι τους ήχους,
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου,
κι αποχαιρέτα την, την Aλεξάνδρεια που χάνεις.
|
 |
(Από τα Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984)
|
| Απολείπειν ο θεός Αντώνιον (ανάγνωση: 1406 Kb - 01:30) |
| (διαβάζει: Ευθυμίου Κυριάκος, Κ.Π. Καβάφη, Ποιήματα (1896-1933), In Autumn Leaves Ltd 2005) |
| Απολείπειν ο θεός Aντώνιον (ανάγνωση: 460 Kb - 01:26) |
| (διαβάζει: Σαββίδης Γ. Π., K.Π. Kαβάφη, Ποιήματα, I, (1896-1918), Διόνυσος) |
| Απολείπειν ο θεός Αντώνιον (ανάγνωση: 1433 Kb - 01:13) |
| (διαβάζει: Σουλιώτης Μίμης, Ανέκδοτη ηχογράφηση, Αθήνα 2002) |
| Απολείπειν ο θεός Aντώνιον (ανάγνωση: 357 Kb - 01:03) |
| (διαβάζει: Χορν Δημήτρης, Ανέκδοτη ηχογράφηση, 1962) |
|
