|
|
| [ Nάτη η νύχτα που σιμώνει ] | Γιάννης Pίτσος |
Nάτη η νύχτα που σιμώνει
χρυσοπράσινο παγώνι
γαλανόχρυσο παγώνι,
σέρνει τη μεγάλη ουρά της
πάνου στα καμπαναριά,
τα πουλιά και τα παιδιά
τα σταυρώνει, τα χρυσώνει.
Nάνι-νάνι, κοριτσάκι,
νάνι, κι ο πατέρας σου,
κράχτης του καλού καιρού
σμαραγδένιο βατραχάκι
στη δεξιά γωνιά του φεγγαριού,
στη φωνή του τ’ άστρα βάνει ― νάνι, νάνι.
|
 |
(από το βιβλίο: Γιάννης Pίτσος, Πρωινό άστρο, Eκδόσεις «Kέδρος», 1964)
|
|
