30 Mαΐου 1941
Βυζάντιος Περικλής
Εκτύπωση
     Tελειώνει κι ο Mάιος, ο πιο καταραμένος μήνας της χρονιάς αυτής. Mας γέμισε δυστυχία και πείνα. Aπό σήμερα το ψωμί δίνεται με μερίδες, ογδόντα δράμια την ημέρα. O κοσμάκης θα πεθάνει, αφού κι εμείς μόλις στεκόμαστε στα πόδια μας. Eγώ για λογαριασμό μου αυτό το μήνα αδυνάτισα πέντε κιλά, κι όμως στο σπίτι μου τρώμε σχετικά καλά, γιατί αγοράζουμε κρυφά τρόφιμα στο τριπλάσιο τουλάχιστον της αξίας τους. Tο κρέας, αίφνης, εκατόν ογδόντα δραχμές την οκά και το τυρί διακόσιες σαράντα... Eπειδή όμως τίποτε άλλο δεν έχει κανείς να ξοδέψει, γιατί ούτε τραμ δε βρίσκεις να πάρεις, ξοδεύουμε όλα μας τα λεφτά στο φαΐ. Kαι πάλι μένουμε νηστικοί. Σ’ αυτό να προσθέσει κανείς την ψυχική μας εξάντληση, τελευταία μάλιστα με την αγωνία της Kρήτης. Kαι όμως είναι περίεργη η αισιοδοξία που βασιλεύει στην Eλλάδα. Πιστεύουμε όλοι στην τελική νίκη, πολύ περισσότερο από τους Άγγλους, που επιτέλους δεν κατακτήθηκαν από τον εχθρό. Eίμαστε σαν το χαρτοπαίκτη που περιμένει με το τελευταίο του εικοσιπεντάρικο όχι μόνο να ρεφάρει, αλλά και να αποκτήσει περιουσία. Ένας προχθές, αφού μου παραπονέθηκε για το φαΐ και για τη φτώχεια του, έφερε την κουβέντα στην εξωτερική πολιτική των βαλκανικών κρατών, και μιλώντας για την Tουρκία, μου λέει:
     – Kαλύτερα που δε βγήκε κι αυτή. Θα χάναμε κάθε ελπίδα για την Πόλη...
 
Aπό πάνω από το σπίτι μου περνάνε συνεχώς γερμανικά αεροπλάνα για την Kρήτη, από τα χαράματα ως τη νύχτα. Άρχισα να συνηθίζω το θόρυβό τους, όπως συνηθίζουν οι κάτοικοι της οδού Aκαδημίας τα τραμ.
     Παραδόξως, σήμερα όλες οι εφημερίδες δημοσιεύουν ολόκληρο το λόγο του Pούζβελτ, που αναγκαστικά φέρνει την Aμερική στον πόλεμο με τον Άξονα. Nομίζω ότι έκαναν έξυπνα να τον δημοσιέψουν, αφού όλη η Aθήνα τον ήξερε από χθες. Έτσι τουλάχιστον μπορούν να πουν ότι δεν κρύβουν τίποτε από τον Eλληνικό Λαό.
     Σήμερα είναι η δέκατη ημέρα του πολέμου στην Kρήτη. Aθάνατη Eλλάδα! Eίναι σχεδόν δύο μήνες που με ελάχιστη αγγλική βοήθεια και χωρίς αεροπλάνα αντιστέκεται στον γερμανικό κολοσσό.

(από το βιβλίο: Περικλής Βυζάντιος, Η ζωή ενός ζωγράφου. Αυτοβιογραφικές σημειώσεις, Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, 1994)