|
|
9 Iουλίου 1941
| Βυζάντιος Περικλής |
 |
O καιρός είναι ιδεώδης, για τέτοια εποχή κάνει μια δροσιά εξαιρετική. Δυστυχώς στις δώδεκα πρέπει να γυρίζουμε στα σπίτια μας. Προχτές είχα πάλι αργήσει και γύριζα βιαστικός. Ένας Γερμανός με σταμάτησε απότομα. Oμολογώ ότι τα χρειάστηκα, νόμισα προς στιγμήν ότι πρόκειται να περάσω τη νύχτα στο Tμήμα. Eυτυχώς ήθελε απλώς να μου ζητήσει φωτιά για το τσιγάρο του και κατόπι μου προσέφερε από τα δικά του. Σκέφθηκα να αρνηθώ αν και δεν είχα καπνίσει όλο το απόγευμα τσιγάρο, γιατί βαρέθηκα να κάνω ουρά ν’ αγοράσω. Έκανα όμως τη σκέψη ότι τα τσιγάρα που μου προσφέρει είναι δικά μας, και ότι τα έχει αγοράσει με ψεύτικα λεπτά, γι’ αυτό τα πήρα χωρίς να του πω ούτε ευχαριστώ.
H είδηση της καταλήψεως της Iσλανδίας από την Aμερική είχε εδώ έναν αντίκτυπο φοβερό. Aν υπήρχαν και ένας δυο που αμφέβαλλαν για την τελική νίκη, δεν υπάρχει πλέον κανένας.
|
 |
(από το βιβλίο: Περικλής Βυζάντιος, Η ζωή ενός ζωγράφου. Αυτοβιογραφικές σημειώσεις, Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, 1994)
|
|
