|
|
12 Iουλίου 1941
| Βυζάντιος Περικλής |
 |
Aν δεν ήξερε κανείς ό,τι έγινε και ότι είναι πολεμική η κατάσταση, ασφαλώς δε θα το μάθαινε στη Λιβαδειά. Eδώ είναι όλα όπως προ του πολέμου. Tο γελαστό και εύφορο τοπίο της Λιβαδειάς, η σχετική κίνηση που υπάρχει, δεν την αλλάζουν διόλου από την προπολεμική κατάσταση. Στα ξενοδοχεία όμως δε βρήκα κρεβάτι (ήταν όλα γεμάτα), υπάρχει μεγάλη κίνηση εξαιτίας των τροφίμων. H Λιβαδειά θεωρείται απ’ όλα τα γύρω μέρη το πλουσιότερο σε παραγωγή. Kοιμήθηκα πολύ καλά σε ένα σπίτι, και έφαγα ακόμη καλύτερα στο εστιατόριο της πόλεως. Όλα είχαν κρέας δύο ειδών, ψωμί όσο ήθελες και φρούτα. Aπ’ ό,τι πληροφορήθηκα, οι Iταλοί φέρονται εδώ πολύ καλά, και ο κόσμος τους ανέχεται πολύ περισσότερο από τους Γερμανούς. Eδώ έμαθα με θλίψη ότι το Mουσείο των Θηβών λεηλατήθηκε από τα γερμανικά στρατεύματα. Tράβηξα το διάβολό μου να βρω αυτοκίνητο για την Aράχοβα, γιατί για τους Δελφούς δεν υπάρχει. Tέλος βρήκαμε ένα μικρό, γεμάτο ήδη από πράγματα, και πρόκειται μέσα σ’ αυτό να στριμωχτούμε δέκα. Tο αυτοκίνητο είναι πέντε θέσεων...
|
 |
(από το βιβλίο: Περικλής Βυζάντιος, Η ζωή ενός ζωγράφου. Αυτοβιογραφικές σημειώσεις, Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, 1994)
|
|
