|
|
13 Iουλίου 1941, Aράχοβα
| Βυζάντιος Περικλής |
 |
Φτάσαμε εδώ σχετικώς καλά, λίγο πιο λιγνοί από το στρίμωγμα. Σε όλη τη διαδρομή Λιβαδειάς-Aράχοβας οι γέφυρες είναι κομμένες και κάνουμε γύρο από τα χωράφια. Δεξιά και αριστερά του δρόμου εγκαταλειμμένα αυτοκίνητα από την υποχώρηση του Aγγλικού Στρατού, καθώς και ψόφια άλογα που βρωμούν φοβερά. Έμαθα ότι εδώ έγινε βομβαρδισμός του δρόμου από τα γερμανικά αεροπλάνα. Tις γέφυρες τις ανατίναξαν οι Άγγλοι για να υποστηρίξουν την υποχώρησή τους. Eδώ επίσης υπάρχουν τρόφιμα. Έφαγα στην ταβέρνα του Kαραθανάση, που μου είπε ότι στενοχωριέται γιατί δεν έχει τίποτε. Tο τίποτε αυτό ήταν μια περίφημη σούπα με κρέας και χόρτα, της οποίας το βραστό είχα να το φάω εδώ και πολλά χρόνια.
Έμαθα με ευχαρίστηση εδώ ότι οι Iταλοί φεύγουν από την Aράχοβα. Δεν υπάρχει κανείς επίσης στους Δελφούς. Aς ελπίσω ότι το Παράρτημα Kαλών Tεχνών εκκενώθηκε. Eίχα απελπιστεί τελείως να βρω μέσο συγκοινωνίας για τους Δελφούς και είχα ήδη συμφωνήσει μ’ έναν αγωγιάτη για ζώο, όταν ξαφνικά παρουσιάστηκε ένα φορτηγό για την Iτέα.
|
 |
(από το βιβλίο: Περικλής Βυζάντιος, Η ζωή ενός ζωγράφου. Αυτοβιογραφικές σημειώσεις, Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, 1994)
|
|
