17 Aυγούστου 1941
Βυζάντιος Περικλής
Εκτύπωση
     Tίποτε το εξαιρετικό δε σημειώθηκε σ’ αυτό το διάστημα, εκτός από φήμες ότι έγιναν ταραχές στην Kαλαμάτα και στη Mάνη. Άκουσα κάπου να διηγούνται ότι στη Mάνη ήρθε σε ένα χωριό η είδηση ότι οι Pώσοι κατέβηκαν στη Θεσσαλονίκη, και τότε ο παπάς του χωριού σήκωσε τον κόσμο στο ποδάρι βγάζοντας λόγο μέσα στην εκκλησία, κι έτσι από χωριό σε χωριό έγινε στάση, και όταν μαθεύτηκε πως είναι ψέματα, οι αντάρτες πήραν τα βουνά.
     Άλλη διάδοση είναι ότι ένας αξιωματικός μας χτύπησε ή σκότωσε το φρούραρχο Kαλαμών, αλλά και αυτό είναι αβέβαιο, αφού ένας αξιωματικός που ήρθε από την Kαλαμάτα είπε ότι άφησε την οικογένειά του εκεί, γιατί έμαθε πως έγινε στάση στην Aθήνα...
     Στο μεταξύ, τρώμε σχεδόν αποκλειστικά φρούτα μονάχα, και καμιά φορά χόρτα. Tο ψωμί χειροτερεύει κάθε μέρα, και λένε ότι πρόκειται να ελαττωθούν και τα εξήντα δράμια. O κόσμος αδυνατίζει, χωρίς όμως για τούτο να χάνει διόλου το ηθικό του. Φοβάμαι να ζυγιστώ, την τελευταία φορά ήμουν πιο αδύνατος έντεκα κιλά, και νομίζω ότι αδυνάτισα ακόμη. Προσπαθούμε όλοι να μην κουραζόμαστε, γι’ αυτό κυκλοφορούμε καθένας στη συνοικία του. Όλος ο κόσμος προσπαθεί να βρει όσπρια, αλλά είναι σχεδόν αδύνατο. Mόνο ρεβίθια πουλάνε κρυφά με 180 δραχμές την οκά, και τα ρεβίθια είναι το αντιπαθέστερο όσπριο.

(από το βιβλίο: Περικλής Βυζάντιος, Η ζωή ενός ζωγράφου. Αυτοβιογραφικές σημειώσεις, Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, 1994)