|
|
20 Δεκεμβρίου 1941
| Βυζάντιος Περικλής |
 |
Το απόγευμα ήμουνα σ’ ένα τσάι στης Κυρίας Νάζου, που είναι μια από τις πιο έξυπνες και δραστήριες γυναίκες των Αθηνών. Επρόκειτο να έρθει και ο Αντιπρόεδρος της Κυβερνήσεως Γ. Λογοθετόπουλος, και ήθελα πολύ να τον ακούσω τι λέει για τη σημερινή κατάσταση και πώς βλέπει το μέλλον. Ο Λογοθετόπουλος μου ήταν γνωστός, όπως και στους περισσότερους Αθηναίους, από την ιατρική του ιδιότητα. Τον βρήκα γερασμένο, ιδίως πνευματικά. Άλλοτε είχε μάτια ζωηρά, που πρόδιναν κάποια θέληση και ενεργητικότητα. Τώρα ήταν μια φυσιογνωμία σβησμένη, με κόκκινα γύρω τα μάτια του σαν να ήταν δακρυσμένα, και το στόμα του είχε κυριολεκτικά μετακινηθεί από τον άξονά του. Ήμαστε πολύ λίγοι στο τραπέζι του τσαγιού, και αυτόματα η κουβέντα έπεσε στα γεγονότα. Ακούστηκε ότι αύριο πρόκειται να κοπούν τα τραμ. Ο Λογοθετόπουλος μας το βεβαίωσε, με την προσθήκη:
– Αφού οι φίλοι μας οι Άγγλοι μας βουλιάξαν τα βαπόρια;
Τον ρώτησα πώς βλέπουν οι Γερμανοί τις επιχειρήσεις στη Ρωσία.
– Πώς τις βλέπουν; Όπως είναι. Τραβιούνται πιο πίσω, να περάσει ο χειμώνας, για να ξαναεπιτεθούν την άνοιξη. Εγώ, μας είπε, νομίζω ότι τρελάθηκε όλη η Ελλάς να πιστεύει ότι είναι δυνατόν να νικηθεί η Γερμανία.
Του είπα πως αυτό είναι και η μόνη παρηγοριά μας, γιατί μόνον έτσι θα απελευθερωθούμε.
– Με προσβάλλετε, μου λέει, αν νομίζετε ότι θα ελάμβανα μέρος στην Κυβέρνηση χωρίς να είμαι βέβαιος πως η Ελλάς θα εξέλθει ακεραία μετά τη νίκη της Γερμανίας. Η Γερμανία ούτε τη Βουλγαρία συμπαθεί, ούτε είναι ενθουσιασμένη με την Ιταλία, ώστε να καταστρέψει την Ελλάδα. Απεναντίας, η Ελλάς, που είναι ναυτικό κράτος, θα της είναι στο μέλλον χρησιμότατη ―αλλά πού αφήνει η αγγλική προπαγάνδα...
– Καλά, Κύριε Πρόεδρε, αλλά τι θα μας ωφελούσε αυτή τη στιγμή μια συναδέλφωση με τη Γερμανία; Το πολύ να μας επιστράτευε για τα χιόνια της Ρωσίας.
– Δε λέω για τώρα, μου απάντησε, αλλά για τον γελοίο τον Μεταξά που είπε το ΟΧΙ χωρίς να σκεφτεί.
Επειδή καταλάβαμε πως καμιά συζήτηση δεν ήταν δυνατή, αλλάξαμε θέμα. Η Κυρία Νάζου τού είπε:
– Κύριε Πρόεδρε, γιατί δεν προσέχετε περισσότερο τα εσωτερικά; Όλα έχουν ξεχαρβαλωθεί. Η Αστυνομία, τα Υπουργεία...
– Τι θέλετε να κάμω, κυρία μου, δεν μπορώ να βρω συνεργάτες. Όλοι οι Έλληνες είναι αγγλόφιλοι.
Επανέλαβα φωνογραφικώς ό,τι ειπώθηκε. Δεν άκουσα τίποτ’ άλλο, γιατί έφυγα. Η συζήτηση δεν άξιζε περισσότερο τον κόπο. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που βρήκαν οι Γερμανοί για να σχηματίσουν Κυβέρνηση. Ας σημειωθεί ότι από κοινωνική άποψη ο Λογοθετόπουλος είναι χίλιες φορές καλύτερος από τους άλλους. Είναι βέβαιο ότι προ ετών ουδέποτε θα δεχόταν να υπηρετήσει τέτοια υπόθεση. Αλλά ένα πρόωρο γήρας, μια πικραμένη εγωιστική φιλοδοξία, μια Γερμανίδα γυναίκα, τον έσπρωξαν να αναλάβει μια υπόθεση τόσο ανάξια και αντιπαθητική.
|
 |
(από το βιβλίο: Περικλής Βυζάντιος, Η ζωή ενός ζωγράφου. Αυτοβιογραφικές σημειώσεις, Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, 1994)
|
|
