[28.4.1948]
Καραντζάς Μήτσος Ηλ.
Εκτύπωση
...τώρα πάγω πολύ καλά. Το μέρος το καταλαβαίνω από εδώ και πέρα. Και προχωρούσε βιαστικά, ’λάτε κοντά, μας λέει.1 –Ε, στάσου, του φωνάζω, αφού ξέρεις καλά το μέρος, πού θα μας βγάλει αυτός ο δρόμος; –Δεν ξέρω, μου απάντησε, πάντως έχουμε προσπεράσει απ’ τα δυτικά Καλάνια και πάμε πολύ καλά. –Ε, Αχιλλέα, βλέπω πατάμε δρόμον2 του Τασόπουλου· επομένως είμαστε ακόμη στο αγοριανίτικο κι όχι στις... που μου λες εσύ του Καστριού.3 –Τότε, τι θα κάνομε; μου λέγει. –Αυτού που πας, πάμε στα χέρια του εχθρού. Στρίψε αποτόμως δεξιά, θα βγούμε στην κορυφή που φαίνεται και εκεί θα προσανατολιστούμε καλά... και βγήκαμε στην κορυφή, προσανατολιστήκαμε και τραβήξαμε ευθεία μισοπλαγίς για τον Κεδριά... Γούρνες, όταν πλησιάσαμε στις Γούρνες ο καιρός είχε μεταβληθεί σε χιόνι και... εκεί κάθησε... και πιάσαμε... το γραστ και το στουμπ4 δεν έλειπεν καθόλου. Όλοι μας είχαμε πέσει από πολλές φορές, αλλά δεν είχε χτυπήσει κανείς σοβαρά. Μόλις κατεβήκαμε σε μια ρεματιά, τότε φωνάζω τον Αχ., όπου προπορευόταν, να σταματήσει. Και σταμάτησεν. Βγάλαμε την απόφαση να μείνομεν εκεί, ώσπου να ξεφεγγαρώσει αλλά πώς να μείνομεν. Απάνω στα βουνά έριχνε χιόνι και εκεί κάτω το έφερνε δρολάπι,5 τα ρούχα όλων μας ήτανε πολύ μούσκεμα αλλά και τι να κάναμε. Μείναμε δυο περίπου ώρες, θέλαμε δε θέλαμε.
     Κάποτε ξεφεγγάρωσε, πήραμε δίπλα ένα σύρμα6 και βγήκαμεν διακόσια περίπου μέτρα απάνω, από μια σπηλιά που ήξερε ο Αχ. Τότε πήραμε απότομον κατήφορο, ήταν απόβρεχο, είχαμε όλοι καουτσούκ και έπρεπε να είναι κανείς αγνάντια για να γελάει με ημάς μέχρι τώρα ακόμα. Τώρα άρχισε... γλυστρισιές και καινούριες σκοπλιές7 ο ένας έπεφτε στην κορφή, τους έπαιρνε όλους σβάρνα και πηγαίναμε σωρό κουβάρι ένας πάνω στον άλλο. Μ’ αυτόν τον τρόπο φτάσαμε στη σπηλιά.
     Η σπηλιά ήταν βαθιά,8 ωραία, στεγνή. Ανάψαμε φωτιά, ζεσταθήκαμε λίγο κι από την κούραση όπου είχαμε κοιμηθήκαμε μούσκεμα.
 
 
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
 
1. Ολοφάνερα αναφέρεται στον Αχιλλέα Κοτοπούλη.
 
2. Δρόμος δασικός, για βαγονέτα, που είχε φτιάξει τα παλιά χρόνια ο επιχειρηματίας Τασόπουλος.
 
3. Των Δελφών.
 
4. γραστ και στουμπ: χαρακτηριστικοί ήχοι που κάνει το πέσιμο του σώματος πάνω στο χιόνι.
 
5. δρολάπι: χιονόνερο.
 
6. σύρμα: στενή δύσκολη όδευση σε βραχώδες μέρος.
 
7. σκοπλιά: πέσιμο ολόκληρου του κορμιού, στα καθιστά, με τον κώλο και γλύστρημα.
 
8. Βαθχιά γράφει ο Μήτσος Καραντζάς.
(από το βιβλίο: Μήτσος Ηλ. Καραντζάς, Το ημερολόγιο ενός Καπαπίτη από τον Εμφύλιο (όσο σώθηκε), Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας, Μαρτυρίες ΙΙΙ, Βιβλιόραμα, 2004)