|
|
[28.5.1948]
| Καραντζάς Μήτσος Ηλ. |
 |
Όλη την ημέραν καθήσαμε στο καραούλι. Δεν επαρετηρήθη καμμία εχθρική κίνηση. Το βράδυ κατεβαίνομεν πάλι κάτω στο τακτικό μαειργιό μας να σφάξομεν μίαν γίδα, να την ψήσομεν και μερικοί να πάμε στο χωριό για αναγνώριση και να πάρομεν μερικές πατάτες, που θα τις εύρομε, να τις ψήσομεν και να χρησιμοποιούμεν αντί ψωμί. Αναχωρούμεν από το λημέρι ώρα πέντε μισή. Επήγαμε κάτω, τα τακτοποιήσαμεν όλα, πλην στο χωριό δεν πήγαμε, διότι αργήσαμε με τα σφάγια και αναβάλαμεν για την επομένη.
Το βράδυ φκιάξαμε και πατσά. Και τα σκώτια μαζί στον τέντζερη και όταν έγινε, φάγαμε. Προτού φάμε, είχε ψηθεί και η γίδα. Τη βγάλαμε, κρύωσε λίγο και μετά έγινε κανονικά διανομή. Τη βάλαμε στα σακίδιά μας για να έχομε για την επομένη. Αφού ετοιμαστήκαμε, πήραμε όλοι τα πράγματά μας και ανεβήκαμε πιο απάνω, στα ζαβά,1 κοιμηθήκαμε.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ
1. ζαβά: δυσκολοπάτητα, απόκρημνα μέρη.
|
 |
(από το βιβλίο: Μήτσος Ηλ. Καραντζάς, Το ημερολόγιο ενός Καπαπίτη από τον Εμφύλιο (όσο σώθηκε), Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας, Μαρτυρίες ΙΙΙ, Βιβλιόραμα, 2004)
|
|
