|
|
[11.6.1948]
| Καραντζάς Μήτσος Ηλ. |
Το πρωί, 11.6.48, Παρασκευή, ήρθεν ο Γκούρας στο γιατάκι1 μου και συζητήσαμεν τις ταλαιπωρίες. Κατόπιν ήρθε μια αποστολή, που είχαμε στείλει για λάδι και μας ήφεραν δεκατρία μπιτόνια γεμάτα.
Άφησαν στην απόκρυψη άλλο τόσο και περισσότερον. Εκείνο που ήφεραν το πήγαμε σε νέα απόκρυψη. Τα τέσσερα μπιτόνια τα έκρυψα εγώ. Τα άλλα τέσσερα ο Βασίλης. Τα υπόλοιπα ο Γαζής. Όταν γυρίσαμε πίσω, φάγαμε και μας έδωσαν τρόφιμα, λίγο άλευρον οκτώ οκάδες, τρεις οκάδες λάδι, τρεις ρεβίθια, δυο φακή, λίγο αλάτι και φύγαμε για νέο λημέρι, όπου εκεί θα αναλάβομεν την κεντρικήν γιάφκαν. Το βράδυ φτάσαμε στον προορισμόν μας. Φκιάξαμεν φαγητόν, φάγαμε, φκιάξαμεν τα γιατάκια μας και κοιμηθήκαμε.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ
1. γιατάκι: στρώμα, κρεβάτι (τούρκικα), αλλά και λημέρι.
|
 |
(από το βιβλίο: Μήτσος Ηλ. Καραντζάς, Το ημερολόγιο ενός Καπαπίτη από τον Εμφύλιο (όσο σώθηκε), Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας, Μαρτυρίες ΙΙΙ, Βιβλιόραμα, 2004)
|
|
