|
|
[3.8.1948]
| Καραντζάς Μήτσος Ηλ. |
3.8.48, Τρίτη. Βγάλαμε περίπολο. Γύρισεν. Δεν είδε τίποτα. Αλλά με την νέαν μέθοδον που βγάλαν και στήνουν ενέδρες, κάθονται λούφα,1 κανείς δεν ημπορεί να ξέρει πού βρίσκεται ο εχθρός. Προχθές πήγεν ο Βουνήσιος να βγάλει πατάτα στην Αργοστίλια και τους είχανε ενέδρα εκεί. Λαβώθηκαν ο Λαδάς στην δεξιάν πλάτη και μας λείπει και ο Μπά... Χτυπήθηκεν ή ζει, δεν ξέρομε. Τώρα πηγαίνω καραούλι να κοιτάξω όλο το μέρος γύρα μας καλά. Όταν γυρίσω θα έχω τι είδα. Ξεκινάγω ώρα οκτώ. Γύρισα ώρα δυο απόγεμα. Από παντού ησυχία έχομεν. Μόνον κάτι ριπές ακούσαμε προς την Λίμνην. Το βράδυ ήρθεν και ο Παρνασσός με το άλλο τμήμα και πήγαν πιο απάνω σε άλλο καραούλι και έμειναν.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ
1. λούφα: απόκρυψη (επί ανθρώπων).
|
 |
(από το βιβλίο: Μήτσος Ηλ. Καραντζάς, Το ημερολόγιο ενός Καπαπίτη από τον Εμφύλιο (όσο σώθηκε), Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας, Μαρτυρίες ΙΙΙ, Βιβλιόραμα, 2004)
|
|
