|
|
31-10-1940
| Γκοτσίνας Στάθης |
Ξημερώσαμε μόλις εις Λεβάδειαν. Το ταξίδι συνεχίσθη έτσι αργά και εκνευριστικά και ιδίως χωρίς καμμιά ξεκούραση. Στους σταθμούς έπαιρνα εδώ εκεί μερικά πραματάκια για φαγητό. Δεν υπήρχε όρεξις.–
Δευτέρα διανυκτέρευσις στο τραίνο. Νυχτώσαμε στη Λάρισσα. Παραμονή εκεί περίπου μία ώρα. Μια βιαστική επίσκεψις στην πόλη η οποία είναι πολύ μακρυά από τον σταθμό.–
Πήραμε μερικές ντομάτες και ένα κυδώνι. Βιαστικά και στο πόδι φάγαμε σ’ ένα μαγαζάκι 3 κεφτέδες τηγανιτούς, άθλιους και ήπιαμε ένα κατοσταράκι κρασί πιο άθλιο.–
Η νύχτα πέρασε χειρότερα από την προηγούμενη. Είχε αρκετό κρύο. Μου φάνηκε ιδίως περισσότερο το στίβαγμα. Είχε δε βρωμίσει πολύ το βαγόνι, σε σημείο που να μην μπορείς να το βλέπεις. Χάλια.– Γίνεται όμως κανείς, άλλος άνθρωπος και προσαρμόζεται αναγκαστικά σε όλα με λίγη αντοχή.–
|
 |
(από το βιβλίο: Στάθης Γκοτσίνας, Από χιόνι… Πολεμώντας στην Αλβανία, Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας, Μαρτυρίες ΙV, Βιβλιόραμα, 2006)
|
|
