Ένα από τα τραγούδια που έβγαλα κατά καιρούς για πρώτη φορά σε δίσκο ήταν η Ξαστεριά. Αυτό το τραγούδι, που έγινε μετά ο ύμνος των νέων και των φοιτητών, το είχα βγάλει με τον συχωρεμένο τον Μανώλη τον Περράκη, λύρα και μια χορωδία ανδρών. Αυτό θα ήτανε γύρω στο ’60 με ’61. Ένα άλλο τραγούδι που έγινε επίσης μεγάλη επιτυχία ήταν το Ντιρλαντά με τον Παντελή τον Γκινή, τον καπετάνιο από την Κάλυμνο. Σε μια μαγνητοταινία που μας είχε έρθει από την Κάλυμνο για να κάνω μουσική επιμέλεια, άκουσα αυτό το τραγούδι και ένα άλλο, το Αγάντα γιαλέσα, μου αρέσανε πολύ και όταν έμαθα ότι ήρθε στην Αθήνα ο καπετάν-Παντελής τον πλησίασα και του είπα να τα βγάλουμε σε δίσκο. Και βέβαια δέχτηκε και έγινε μετά όλη αυτή η φασαρία.
Το ’73 με ’74 συνεργάζομαι με τον συχωρεμένο τον Ξυλούρη στην Πλάκα, στο μαγαζί «Ρίζες». Παράλληλα αρχίζω να συνεργάζομαι με την Columbia και το 1974 βγάζω τον δίσκο Έχε γεια Παναγιά. Εκτός απ’ την Παναγιά το 1974 βγάζω τον δίσκο με τα Κάλαντα και το Σουραύλι, που είναι δίσκος με οργανική μουσική, με κύριο όργανο τη φλογέρα. Άλλος δίσκος είναι Στης πικροδάφνης τον ανθό, που βγήκε το 1976, όλα αυτά βγαίνουνε με την Columbia. Τα Κάλαντα κάποια στιγμή αργότερα τα απέσυρε η Columbia. Επειδή μου τα ζητούσαν πολλοί άνθρωποι, κάθε χρονιά πλήρωνα την εταιρεία και παράγγελνα από πεντακόσια κομμάτια. Τα αγόραζα σε χονδρική τιμή και τα κουβαλούσα σαν παιδί εγώ στα μαγαζιά. Είχαν σταθερή ζήτηση και δεν είναι τυχαίο, αφού έβλεπαν ότι παραγγέλνω και πουλάω, ότι μια χρονιά τα έριξαν πάλι στην αγορά.
To ’76 με ’77 έχω μια πρόταση από την ΕΡΤ και τον τότε διευθυντή τηλεόρασης τον Φώτη Μεσθεναίο, να κάνω την εκπομπή «Μουσικό Οδοιπορικό», όπου με τους δύο στενούς μου συνεργάτες, τον Φώτο τον Λαμπρινό και τον Ανδρέα τον Θωμόπουλο σαν σκηνοθέτες, κάναμε είκοσι κομμάτια σαρανταπεντάλεπτα. Η ιδέα ήτανε να πάω στην επαρχία και να ξεθάψω αυτό που υπήρχε και εδώ στις πόλεις δεν το ξέραμε. Έτσι βρήκαμε μουσικούς, βρήκαμε τραγουδιστές, βρήκαμε χορευτές και παίρναμε τους ανθρώπους στο φυσικό τους περιβάλλον, με τις ασχολίες τους, με τις δουλειές τους, με τα σπίτια τους. Νομίζω ότι ήτανε μια πολύ καλή δουλειά που πια ίσως δεν μπορώ να την ξανακάνω και έχει μείνει στο αρχείο της ΕΡΤ.
|
