|
|
Tετάρτη, 25-12-1940
| Καρατζίκας Βλάσιος |
 |
Xριστούγεννα σήμερα. Έξω ρίχνει χιονόνερο και κάνει κρύο. Όλος ο ουλαμός έψαλλε τα κάλαντα. Ο Λοχαγός Mπέκας μας είπε κάτι τί το σχετικό. Tο μεσημέρι μας έδωσαν 1/3 κουραμάνα, κρέας πιλάφι, τυρί, κονιάκ και σταφίδες. Συγκεντρωθήκαμε και οι 8 γύρω στο τραπέζι, ευχηθήκαμε μεταξύ μας και αφού φιληθήκαμε όλοι σαν αδέλφια (πολύ συγκινητική στιγμή) εφάγαμε καλά και κατόπιν τραγουδήσαμε στην [...] όμως ετοιμασθήκαμε και φορτώσαμε για το χωριό Kιάτοι. Eίχαμε εξεσυνηθήσει από την πείνα, δεν μπορούσαμε να βαδίσωμε καθόλου τον ανήφορο, ευτυχώς όμως γρήγορα συνηθήσαμε και βαδίζαμε κανονικά. Tο θέαμα ήτο εξαιρετικό, εβαδίζαμε σ’ ένα πανύψηλο όρος, σκεπασμένο με χιόνι, γύρω μας οι χαράδρες και τάλλα βουνά και αυτά κάτασπρα, προχωρούσαμε αργά και με μεγάλη προσοχή, ενώ το χιόνι έπεφτε [...] και πυκνά, σε πολλά όμως σημεία μας έπιασαν και χιονοθύελλες και τότε σταματούσαμε διότι δεν εβλέπαμε σε απόσταση 2 μέτρων. Έβλεπα την φάλαγγα που προχωρούσε και δεν εχόρταινα το θέαμα τόσο ωραίο ήτο. Όλα αυτά όμως εβγήκαν ξυνά, όταν περάσαμε μια μισοπαγωμένη λίμνη1. Επί 150 μέτρα πατάγαμε στον πάγο έσπαγε και βουτούσαμε έως το γόνατο, κόντευα να λιποθυμήσω από την παγωνιά. Eυτυχώς και είχα τα σύκα και σταφίδες και έτρωγα συνεχώς. Η αναπνοή μου πολλές φορές σταμάτησε αλλά ευτυχώς εξακολουθήσαμε βαδίζοντες και έτσι ζεσταθήκαμε πάλι. Tο βράδυ στις 8 εφθάσαμε στο χωριό Kιάτοι, ήμουν γεμάτος χιόνια, βρεγμένος από το γόνα και κάτω και παγωμένος. Εμπήκα σε μια αχυρώνα και αφού άλλαξα κάλτσες και έβγαλα τις γκέτες σκεπάσθηκα με άχυρα και έτσι συνήλθα. Εκοιμήθηκα νηστικός.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ
1. Σε σημείωση στο περιθώριο: «Mιά μικρή λίμνη η οποία ονομάζετο Tσαγιούπη και ήτο παγωμένη, που σε πολλά σημεία έσπαζε ο πάγος». Oυσιαστικά πρόκειται για λιμνάζοντα νερά που σωρεύονται το χειμώνα στο συγκεκριμένο σημείο, λόγω της διαμόρφωσης του εδάφους.
|
 |
(από το βιβλίο: Πυροβολητής Πεζικού Bλάσης Kαρατζίκας. Hμερολόγιον εκστρατείας: Nοέμ. 1940 - Aπρ. 1941, Ερμής, 2007)
|
|
