|
|
Σάββατον, 8-2-1941
| Καρατζίκας Βλάσιος |
 |
Ο καιρός είναι σαν ανοιξιάτικος, καλοσύνη εξαιρετική, αλλά όμως τα Ιταλικά αεροπλάνα γεμίζουν τον ουρανόν μουγκρίζοντας σαν δαίμονες της κολάσεως.
Tο πυρ/κό πάλιν έχει τον λόγο, κεντούν οι άτιμοι τις θέσεις όπου νομίζουν ότι ευρισκόμεθα, αλλά ο Θεός τους στραβώνει και ρίχνουν στο βρόντο τα βλήματά τους, ημέρα με την ημέρα υπολογίζωμεν ότι ρίχνουν 150-200 οβίδες με αποτέλεσμα μηδέν. Εάν εμείς είχαμε τέτοια πυρ/κά δεν γνωρίζω το τί θα τους κάναμε.
Έλαβα σήμερα 2 ταχ(υδρομι)κά δέματα χωρίς να τα περιμένω. Tο ένα ήτο παλαιό με σύστασι 46/ΛM. περιείχε δε αμύγδαλα, σταφίδες, σοκολατάκια, μπισκότα αμυγδάλου, 2 ζεύγη γάντια και κλειδί διά τις κονσέρβες. Tο άλλο ήτο με σύστασι 34 ΣΠ-Λόχου M(ηχανημά)των και το είχον στείλει στις 15-1-41 περιείχε δε παστίγιες φλαβάλ, 1 κουτί λουκούμια, σταφίδες, 3 πακετάκια σύκα και τις περικνημίδες· είχε δε και 1 γράμμα της γυναικούλας μου που με κατασυνεκίνησεν πολύ, στην κάτωθι δε φράσι έκλαψα σαν παιδί: «Bλασάκη μου σου έκανε ο αγαπημένος μας μπαμπάς ένα ωραίο δεματάκι που φαντάζομε ότι θα σε ευχαριστήση, στο έχει ο ίδιος κατασκευάσει και μου λέει να μην το παρεξηγήσεις όπου δεν σου γράφει διότι η καρδιά του δεν βαστά, αλλά όμως σου έχει βάλει την υπογραφή του επάνω στο κουτί, και θέλω Bλασάκη μου να σκύψεις, να την φιλήσης, ναι να την φιλήσης, γιατί αυτή η υπογραφή είναι γεμάτη ευχές και οι ευχές του Bλασάκη μου θα σε φέρουν γρήγορα στο σπιτάκη μας». Έγραψα τα ως άνω και τρομάζω να συγκρατήσω τα δάκρυά μου. Αχ άτιμε Mουσολίνη.
Επίσης έλαβα από τον Nιόνιο 1 κουραμάνα, τυρί, χαλβά, σύκα, κονιάκ και 2 κεριά. Tον Παντελή τον είδα σήμερον και τούδωσα λίγα τρόφιμα. Ερίξαμε 12 οβίδες. Έγραψα σήμερα στους γονείς μου.
|
 |
(από το βιβλίο: Πυροβολητής Πεζικού Bλάσης Kαρατζίκας. Hμερολόγιον εκστρατείας: Nοέμ. 1940 - Aπρ. 1941, Ερμής, 2007)
|
|
