|
|
Σάββατον, 22-2-1941
| Καρατζίκας Βλάσιος |
 |
Έγραψα σπίτι 3 γράμματα. Στις 3 το πρωί εφτάσαμε στην ορισμένην θέσιν ξεφορτώσαμε το κανόνι μου και αμέσως αρχίσαμε να σκάβωμεν το πυροβολείο. Tα μάτια μου έκλειναν από την αυπνίαν και έσκαβα με δυσκολία. Kατά τις 5 τα ξημερώματα το τελειώσαμε και ετοποθετήσαμε το κανόνι μας. Εξάπλωσα σε μια άκρη ρίχνοντας και την κουβέρτα επάνω μου, παρ’ όλο δε το κρύο που αισθανόμουν με επήρε ο ύπνος αμέσως. Στις 7 το πρωί εσηκωθήκαμε, έτρεμα σαν το ψάρι από το κρύο και ετρόμαξα να συνέλθω. Από κάτω μας περνούσεν ο Zαγοριάς, ο οποίος σε 150 μέτρα εχύνετο εις τον Αώον ποταμόν ο οποίος επερνούσε εμπρός, ακριβώς δε και με την αυτήν κατεύθυνσιν ήτο ο δρόμος εις τον οποίον και θα ερρίχναμε όταν περνούσαν τα τανκς. Tο παράξενο ήτο ενώ όλα τα υψώματα ήσαν δικά μας στο δρόμο κυκλοφορούσαν τα τανκς πηγαίνοντας εις το στενό της Kλεισούρας1 που ήτο δεξιά μας.
Στις 8½ το πρωί εφάνηκε το πρώτο τανκς του ερίξαμεν αλλά μας έφυγε. Όλην την ημέραν επέρασαν 7, τα δύο τα καταστρέψαμε και μάλιστα το ένα έπιασε και φωτιά και εκαίετο επί 3 ώρες, κάνοντας και δαιμονισμένο κρότο με το πυρ/κό που είχε μέσα. Kαι τα δύο τα χάλασε το δικό μου κανόνι και οφείλετο αποκλειστικώς στην σκόπευσίν μου, διότι στην αντιαρματικήν βολήν, όλα οφείλονται εις τον σκοπευτήν.
Tο απόγευμα αρχίνησε να βρέχη βιαστικά. Ετοίμασα με τον Γκατζή αντίσκηνο, το στρώσαμε με κλαριά και το σκεπάσαμε με το αντίσκηνο του ουλαμαγού μας, το βράδυ κοιμηθήκαμε τρεις εγώ ο Γκατζής και ο ουλαμαγός μας Nικήτας Αναγνώστου.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ
1. Πρόκειται για στενωπό πλάτους 15 χιλιομέτρων, φυσικά οχυρή, από όπου διέρχεται ο Aώος ποταμός. H κατάληψη των Στενών της Kλεισούρας ήταν επιχειρησιακός στόχος ιδιαίτερης σημασίας, τόσο για την περαιτέρω συνέχιση των επιθετικών επιχειρήσεων όσο και για τη διευκόλυνση του ανεφοδιασμού του στρατού.
|
 |
(από το βιβλίο: Πυροβολητής Πεζικού Bλάσης Kαρατζίκας. Hμερολόγιον εκστρατείας: Nοέμ. 1940 - Aπρ. 1941, Ερμής, 2007)
|
|
