Tετάρτη, 26-2-1941
Καρατζίκας Βλάσιος
Εκτύπωση
Ο καιρός εξακολουθεί να είναι ο ίδιος, κοντεύουμε να μουλιάσουμε από την υγρασίαν. Πατούμε διαρκώς μέσα στις λάσπες και οι κάλτσες μου είναι διαρκώς υγρές, ευτυχώς που φορώ 2 ζεύγη μάλλινες και 1 βαμβακερό. Tα τανκς μας επισήμαναν και όταν τους ρίχνουμε μας ρίχνουν και αυτά, είναι ωραίον το θέαμα, ενώ εμείς το σκεπάζουμε με τον καπνόν αυτό αγωνίζεται να φύγη, ενώ συγχρόνως μας βάλει με το κανονάκι του και το πολυβόλον του, χωρίς ευτυχώς να μας κάνει τίποτε, πάντως πολλά βλήματα είτε περνούν από πάνω μας και σκάνε μακρυά μας είτε πέφτουν πολύ κοντά μας. Έγραψα σήμερα 2 γράμματα σπίτι. Στα γράμματα που λαβαίνω μου γράφουν ότι έχουν καιρό να λάβουν γράμμα μου, ενώ εγώ γράφω τακτικά, πολύ ανησυχώ διά την γλυκιά μου μανούλα, διότι γνωρίζω τον ασθενικόν της οργανισμόν και με τί λαχτάρα περιμένει γράμμα μου.


(από το βιβλίο: Πυροβολητής Πεζικού Bλάσης Kαρατζίκας. Hμερολόγιον εκστρατείας: Nοέμ. 1940 - Aπρ. 1941, Ερμής, 2007)