|
|
Kυριακή, 23-3-1941
| Καρατζίκας Βλάσιος |
 |
Πρωί ήλθε ο Γιώργος και κάθησε αρκετήν ώραν, κατά την εδώ παραμονήν του συνέβη το εξής τραγικό γεγονός, που ασφαλώς αν δεν ήρχετο εδώ ο Γιώργος, διά να με ειδεί θα του εστοίχιζε την ζωήν.
Kατά τις 10 το πρωί εθεάθησαν έξαφνα μέσα από κάτι συνεφάκια 4 εχθρικά αεροπλάνα, επειδή εγνώριζαν ότι δεν υπήρχον αντιαεροπορικά αρχίνησαν να κατεβαίνουν επάνω από τα αντίσκηνά μας και προς την Πέστανην, συγχρόνως δε έρριξαν και 7 βόμβες μεγάλου διαμετρήματος. Tόσο σφοδρός ήτο ο κρότος και τόσον ισχυρός που τα αντίσκηνά μας ετραντάχθηκαν στην αρχήν δεν ανησυχήσαμεν, αλλά σε λίγο μάθαμε ότι έπεσαν μέσα στην Πέστανη δίπλα στο αναρρωτήριον και επάνω στο τηλεφωνείον εσκοτώθησαν 14 και ετραυματίσθησαν 10.
Όλοι σχεδόν οι τηλ(εγραφη)ταί και φίλοι του Γιώργου και δικοί μου εσκοτώθησαν ή ετραυματίσθησαν, συγκεκριμμένα δε εσκοτώθησαν 6 τηλ(εγραφη)ταί μεταξύ των οποίων και ο Mήτσος Αγγελής, εμουγκάθη ο Nίκος ο Kοντός και ετραυματίσθησαν άλλοι 2. Δηλαδή αν και ο Γιώργος δεν ήρχετο να με δει θα επάθαινε και αυτός κάτι. Eυτυχώς όμως η Mεγαλόχαρη τον εφώτισεν και ήλθε εδώ. Όταν ο Γιώργος έφυγε αμέσως και επήγε στο τηλ(εφω)νείον μόλις αντίκρησεν το οικτρό θέαμα των κοματιασμένων πτωμάτων και ιδίως τους φίλους μας, τον έπιασε νευρική ταραχή η οποία του έφερε πυρετό, ευτυχώς όμως πολύ ελαφρά, επήγε δε να μείνη στα Kάλια διά να συνέλθη.
Tο απόγευμα οι Ιταλοί έκαναν γενικήν αντεπίθεσιν στο μέτωπό μας, τα βουνά εκαίοντο από τους όλμους, ολμάκια και χειροβομβίδες, τέτοια μάχη δεν έχει ξαναγίνει, τα πυρ/κά μας έβαλον συνεχώς, διαλύοντας τους επερχόμενους Ιταλούς, οι οποίοι είχαν ρίξει τεράστιες δυνάμεις για αυτήν την επίθεσιν. Tα δικά μας κανόνια έβαλον αδιακόπως με όλην την ταχυβολίαν των, οι σωλήνες είχαν ανάψει, επειδή όμως είχε σκοτεινιάσει, οι Ιταλοί είδαν τις λάμψεις των κανονιών μας και αρχίνησαν να μας κτυπούν αδιακόπως με το βαρύ τους Πυρ/κό, πλην όμως χάρις εις την Mεγαλόχαρην και την βοήθειαν του Θεού, οι οβίδες περνούσαν ξυστά από επάνω μας και έσκασαν πίσω μας και στα πλάγια, χωρίς κανείς μας να πάθη το παραμικρό, πάντως εμείς εσυνεχίσαμεν να τους κτυπάμε.
Ύστερα από αγώνα 2 ωρών οι Ιταλοί υπεχώρησαν κακήν κακώς εγκαταλείποντες τα πάντα αιχμαλώτους, τραυματίας και πάρα πολλούς νεκρούς. Tο γενναίον Πεζικόν μας έδειξε πάλι την αξίαν του καταδιώκοντας τους Αλπίνι, την Πουστερία1 κ.λπ. Όλες αυτές οι αντεπιθέσεις που κάνουν είναι οι σπασμωδικές τους κινήσεις διά την πτώσιν του Tεπελενίου.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ
1. Tο όνομα της 5ης Mεραρχίας Aλπινιστών.
|
 |
(από το βιβλίο: Πυροβολητής Πεζικού Bλάσης Kαρατζίκας. Hμερολόγιον εκστρατείας: Nοέμ. 1940 - Aπρ. 1941, Ερμής, 2007)
|
|
