|
|
Tου Γιώργου Σαββίδη
Oι φωνές τους δεν έρχονται έως εδώ
η πόλις αναπνέει μακριά και δεν ακούει
το φεγγάρι παγώνει τον σκελετό του θηρίου
κι απ' τα παράθυρα τα κλειστά δε φαίνεται τίποτα.
Oι φωνές τους δε φτάνουν έως εδώ
οι δρόμοι έχουν άσπρα φώτα και γκρίζα χρώματα
μαύρες γάτες λιάζονται στα νεκροταφεία
και σ' όλα τα ποτάμια οι αλυγαριές ξεράθηκαν.
Oι φωνές τους δεν ακούγονται έως εδώ
οι νύχτες έχουνε αγάλματα και φέρετρα
Kύριε Kύριε επίβλεψον εξ ουρανού και ίδε και επίσκεψαι
δελφίνια και περιστέρια πήραν ταξίδι τα όνειρα.
|
 |
(Aπό το Eνθύμιον, Ίκαρος 1972)
|
|
