|
|
| Πρόλογος | Σαραντάρης Γιώργος |
Στους φίλους μου
Kόβεται η δική μας αναπνοή,
χάνεται ο χρόνος, παιδιά·
σε φωνή μοιάζει
που ζύγωσε
μας προσπέρασε
μα δεν ακούστηκε,
κι ένας από μας, ο πιο καλός,
ελπίζει ακόμα
αλλά ντρέπεται να το πει...
|
 |
(από το Σαν Πνοή του Aέρα, Eρμής 1999)
|
|
