|
|
| Μητρόπουλος Δημήτρης | (5
Παραθέματα)
|
| ΓΕΝΝΗΣΗ: Aθήνα 1896 |
| ΘΑΝΑΤΟΣ: Mιλάνο 1960 |
|
| 1. |
Μια καλή μέρα, πράγματα που έχεις ξεχάσει και υπερνικήσει, παραμένουν ωστόσο στη μνήμη των άλλων.
|
| | Επιστολή προς την Καίτη Κατσογιάννη, 10 Απριλίου 1936. Η αλληλογραφία του με την Καίτη Κατσογιάννη. Ίκαρος, 1966. 44. |
|
| 2. |
Στον τόπο μας ή στην Ευρώπη ο κόσμος είναι φιλύποπτος και σε κάνει ν’ αηδιάσεις και τις πιο αγνές σου διαθέσεις. Σε λερώνουν! Με τον τρόπο αυτό χάνει κανείς το θάρρος του.
Ιδού γιατί η Αμερική είναι καλύτερη. Υπάρχει παντού μια ενθαρρυντική πνοή ―για εργασία, για ηθικότητα. Όταν σε βλέπουν σαν θεό, σαν απόστολο, σαν αρχηγό, νιώθεις την ανάγκη να είσαι όσο γίνεται πιο αγνός μπροστά σ’ ένα λαό που είναι έτοιμος να σε λατρέψει, να σε ακολουθήσει και να σου δώσει ανταπόκριση. Όλα αυτά φαίνονται παιδαριώδη στην Ευρώπη. Εδώ ακόμα και οι gangsters έχουν κάποια αίγλη, κάποιο ιδεαλισμό μέσα τους, και είναι χίλιες φορές πιο ενδιαφέροντες από τους Ευρωπαίους blasés.
|
| | Επιστολή προς την Καίτη Κατσογιάννη, 24 Δεκεμβρίου 1938. Η αλληλογραφία του με την Καίτη Κατσογιάννη. Ίκαρος, 1966. 59-60. |
|
| 3. |
Διαπιστώνουμε μια ανταλλαγή αγαθών ανάμεσα στις δύο ηπείρους! Η Αμερική επιδιώκει να διανοητικοποιηθεί και η Ευρώπη να γκαγκστεροποιηθεί.
|
| | Επιστολή προς την Καίτη Κατσογιάννη, 8 Οκτωβρίου 1939. Η αλληλογραφία του με την Καίτη Κατσογιάννη. Ίκαρος, 1966. 61. |
|
| 4. |
Νέος κανείς είναι ξέχειλος από ζουμί, ύστερα το ζουμί αυτό στερεύει και το θεωρούμε ωριμάδα!;;
|
| | Επιστολή προς την Καίτη Κατσογιάννη, 15 Ιανουαρίου 1940. Η αλληλογραφία του με την Καίτη Κατσογιάννη. Ίκαρος, 1966. 68. |
|
| 5. |
Κανείς δεν μπορεί αληθινά να μας δώσει κουράγιο, αν εμείς οι ίδιοι δεν έχομε τη δύναμη να πάρουμε από τον εαυτό μας. Αληθινή ακροβασία της ψυχής.
|
| | Επιστολή προς την Καίτη Κατσογιάννη, 10 Σεπτεμβρίου 1940. Η αλληλογραφία του με την Καίτη Κατσογιάννη. Ίκαρος, 1966. 97. |
|
|
