|
Πρίγκος Ιωάννης | (2
Παραθέματα)
|
ΓΕΝΝΗΣΗ: Zαγορά Πηλίου 1725; |
ΘΑΝΑΤΟΣ: 1789 |
|
1. |
Είναι η σοφία σαν πλούτος και όποιος τον φυλάει τον πλούτον τον έχει· όποιος δεν τον ψηφά και τον σκορπά τον υστερείται. Είναι σαν το νερό η σοφία και τρέχει, και όπου εύρει λάκκο στέκει. Και η σοφία όπου εύρει αγαπητοί, σε αυτά, εκεί κατοικεί και μονήν ποιεί.
|
| [«Οι σημειώσεις του Πρίγκου»]. Μιχ. Περάνθης, Ελληνική πεζογραφία, Α΄. Εκδόσεις έργων Περάνθη, χ.χ. 200. |

|
2. |
Θνητοί όντες, ως αθάνατοι μεριμνούσι· τα πολλά έχοντες ουκ αρκούσι· στα λίγα όντες πρότερον, δεν ενθυμούνται. Καλά λέγει ο λόγος: Να αρχοντήνω και να μην σε ενθυμηθώ πτωχεία. Μάτια (=μάταια) θεοποιούσι το αργύριον. Θάνατος μας παντιχαίνει. Τι πολεμείτε την ειρήνη; Πολέμοι ή αισχροκέρδεια, αυτά πολεμείτε. Άλλα μεγαλώνουν σήμερα και αύριο μικραίνουν, άλλα αυξάνουν και άλλα λιγαίνουν· άλλα γίνονται και άλλα φθείρονται. Έτζι είναι όλα τα πρόσχαιρα και μάτια μοχθεί ο κόσμος, ότι γυμνόν το τέλος. [...] Αλλά οι κακοί δεν αφήνουν ήσυχην την ειρήνην έχοντες την τυραννίαν συνφέρον και του κάκου παίρνουν, ότι άλλοι πάλι θα τους τα πάρουν. Ως τόσον το κακό γίνεται.
|
| [«Χρονικό του Άμστερνταμ»]. Μιχ. Περάνθης, Ελληνική πεζογραφία, Α΄. Εκδόσεις έργων Περάνθη, χ.χ. 193. |

|
|