|
|
| Σούτσος Αλέξανδρος | (17
Παραθέματα)
|
| ΓΕΝΝΗΣΗ: Kωνσταντινούπολη 1803 |
| ΘΑΝΑΤΟΣ: Σμύρνη 1863 |
|
| 1. |
Την από συστάσεως μέχρι καταλύσεως της ελληνικής Αυτοκρατορίας μεγάλην περίοδον ανέφερα διεξοδικώτερον ίσως του δέοντος εις το προκείμενον Ποιημάτιον, επειδή όλοι σήμερον οι λόγιοι του περί τας Αθήνας συστρεφομένου ελαχίστου ημών Κράτους εξυμνούσι μόνον νίκας κατά Περσών και Ακαδημίας Πλατώνων, αγνοούντες ή λησμονούντες την μεταγενεστέραν δόξαν του εν Κωνσταντινουπόλει αυτοκρατορεύσαντος ελληνικού έθνους.
|
| | «Διθύραμβος εις τον λαόν της ελευθέρας και δούλης Ελλάδος», σημ. 7. Ποιητικόν χαρτοφυλάκιον, 1845. K.Θ. Δημαράς, Nεοελληνικός Διαφωτισμός. Eρμής, 1989. 395. |
|
| 2. |
Εις τον ωραίον Βόσπορον, εις της Τρυφής τα στήθη,
η ποίησις της νέας μας Ελλάδος εγεννήθη.
Εκεί ο Αθανάσιος, ο νέος Ανακρέων,
ωραία πρώτος έψαλε τα κάλλη των ωραίων.
|
| | «Επιστολή προς τον Βασιλέα της Ελλάδος Όθωνα», 27-30. Πανόραμα της Eλλάδος, 1833. Λίνος Πολίτης, Ποιητική Aνθολογία, Δ΄. Oι Φαναριώτες και η Aθηναϊκή Σχολή. «Δωδώνη», χ.χ. 97. |
|
| 3. |
Ο Κάλβος και ο Σαλομός, ωδοποιοί μεγάλοι,
κ’ οι δύο παρημέλησαν της γλώσσης μας τα κάλλη·
ιδέαι όμως πλούσιαι, πτωχά ενδεδυμέναι,
δεν είναι δι’ αιώνιον ζωήν προωρισμέναι.
|
| | «Επιστολή προς τον Βασιλέα της Ελλάδος Όθωνα», 29-32. Πανόραμα της Eλλάδος, 1833. Λίνος Πολίτης, Ποιητική Aνθολογία, Δ΄. Oι Φαναριώτες και η Aθηναϊκή Σχολή. «Δωδώνη», χ.χ. 97-98. |
|
| 4. |
Υπήρξα [...] η πέτρα της σφενδόνης, ην έρριψεν ο ύψιστος επί της κεφαλής δύο τυράννων.
|
| | Επιστολή προς τον Παναγιώτη Σούτσο, 22 Ιουνίου 1863. K.Θ. Δημαράς, Eλληνικός Pωμαντισμός. Eρμής, 1982. 251. |
|
| 5. |
Γης τρεις πήχες να με θάψουν δεν με άφησεν η τύχη,
κ’ είναι μόνος θησαυρός μου οι ελεύθεροί μου στίχοι.
[...]
Διογένης, διά δόξες, διά πλούτη δεν με μέλει·
«ας γυρνά η τύχη, λέγω, τον τροχόν της όπως θέλη».
|
| | «Η Διογενική μου ζωή», 1-2, 5-6. Πανόραμα της Ελλάδος, 1833. Κ.Θ. Δημαράς (επιμ.), Ποιηταί του ΙΘ΄ αιώνα. Βασική Βιβλιοθήκη, 12. «Αετός» Α.Ε., 1954. 53. |
|
| 6. |
Αν στου καθενός προσέξης το περπάτημα κομμάτι,
ο καθένας καπνούς έχει και θαρρεί πως είναι κάτι·
Μιραμπός ο ένας είναι, Μετερνίχος είν’ ο άλλος
και πολιτικός μεγάλος·
κ’ εγώ μέρα μεσημέρι με φανάρι περπατώ,
Διογένης, εις τους δρόμους νά ’βρω άνθρωπον ζητώ.
|
| | «Η Διογενική μου ζωή», 19-24. Πανόραμα της Ελλάδος, 1833. Κ.Θ. Δημαράς (επιμ.), Ποιηταί του ΙΘ΄ αιώνα. Βασική Βιβλιοθήκη, 12. «Αετός» Α.Ε., 1954. 53. |
|
| 7. |
Φοίνικες και ταλαράκια το πουγκί μου κουδουνίζει,
και το στόμα μου σαμπάνιες και ριζόγαλο μυρίζει·
χαιρετάτε με, με σέβας, με βαθύν προσκυνισμόν·
επιστάτης, κύριοί μου, έγινα οικοδομών.
Τερερέμ, λαλά, λαλά·
η δουλειά πάγει καλά.
|
| | «Ο επιστάτης των εθνικών οικοδομών επί Ι. Καποδίστρια», 1-6. Πανόραμα της Ελλάδος, 1833. Λίνος Πολίτης, Ποιητική Ανθολογία, Δ΄. Οι Φαναριώτες και η Αθηναϊκή Σχολή. «Δωδώνη», χ.χ. 94. |
|
| 8. |
Η αυτού Πανεξοχότης μ’ αγκαλιάζει κάθε μέρα·
μα ρημάζω το ταμείον; Αλλού βλέπει· βλέπει πέρα.
Φθάνει μόνον πουρνό βράδυ να τον λέγω εις τ’ αυτί
τι φρονεί ο ένας κι άλλος και τι δρόμο περπατεί.
|
| | «Ο επιστάτης των εθνικών οικοδομών επί Ι. Καποδίστρια», 13-16. Πανόραμα της Ελλάδος, 1833. Λίνος Πολίτης, Ποιητική Ανθολογία, Δ΄. Οι Φαναριώτες και η Αθηναϊκή Σχολή. «Δωδώνη», χ.χ. 94. |
|
| 9. |
Σκάνω, σκάνω και πεθαίνω... Θάνατος η υπανδρεία·
φωτιά, θάλασσα, γυναίκα, είναι όντως κακά τρία.
|
| | «Ο ζηλιάρης γέρος», 15-16. Πανόραμα της Ελλάδος, 1833. Λίνος Πολίτης, Ποιητική Ανθολογία, Δ΄. Οι Φαναριώτες και η Αθηναϊκή Σχολή. «Δωδώνη», χ.χ. 95. |
|
| 10. |
Είν’ ελεύθερος ο Τύπος, φθάνει μόνον να μην βλάψης
της Αρχής τους Υπαλλήλους,
τους Κριτάς, τους Υπουργούς μας και των Υπουργών τους φίλους·
είν’ ελεύθερος ο Τύπος, φθάνει μόνον να μη γράψης.
|
| | «Ο περί ελευθερίας κανονισμός ή το τυποκτόνον ψήφισμα του Ι. Καποδίστρια», 5-8. Πανόραμα της Eλλάδος, 1833. Άπαντα. Eκδοτικός οίκος Γεωργίου Φέξη, 1916. 38. |
|
| 11. |
Δύο μ’ έφερε μοχθούσα Γίγαντας της γης η σφαίρα,
και των δύο οι αιώνες σε κηρύττουσι μητέρα.
Στρατηλάτης των Ελλήνων εκδικών τον Μαραθώνα,
ο Αλέξανδρος εισήλθε νικητής εις Βαβυλώνα.
Διετήρει αίματός σου εις τας φλέβας του ρανίδα
ο Κορσικανός, ο έχων τον Ταΰγετον πατρίδα
και εις μίαν μόνην ώραν
την γην παίξας, την γην χάσας εις του Βατερλώ την χώραν.
|
| | Ο περιπλανώμενος, Α΄, 9-16. 1839. Κ.Θ. Δημαράς (επιμ.), Ποιηταί του ΙΘ΄ αιώνα. Βασική Βιβλιοθήκη, 12. «Αετός» Α.Ε., 1954. 19. |
|
| 12. |
Δεν μπορώ εις το κακό μου κ’ εις την λύπη μου ν’ ανθέξω·
να με πουν, «απ’ την Ελλάδα, Εξοχώτατέ μου, έξω!»
Προχθές ήμουν Κυβερνήτης· τώρα φεύγω παλιομούτσος
μ’ ένα Ρώσικο καράβι, καθώς πρόλεγεν ο Σούτσος!
Τα παιδιά με τα λεμόνια το κατόπι μου με παίρνουν...
στους Κορφούς ενώ οι Φράγκοι σαν κατάδικο με σέρνουν...
Μη παιδιά, με τα λεμόνια!!! Έγια μόλα! Έγια λέσα!
Ένας κόντες είναι μέσα.
|
| | «Ο ψευδοκυβερνήτης της Ελλάδος Αυγουστίνος Καποδίστριας από το πλοίον της φυγής», 1-8. Πανόραμα της Ελλάδος, 1833. Κ.Θ. Δημαράς (επιμ.), Ποιηταί του ΙΘ΄ αιώνα. Βασική Βιβλιοθήκη, 12. «Αετός» Α.Ε., 1954. 57. |
|
| 13. |
Οι κατακτηταί δεν είναι των λαών οι ευεργέται·
εις την δόξαν προηγούνται οι μεγάλοι νομοθέται.
|
| | «Προς την Α.Μ. τον Βασιλέα της Ελλάδος Όθωνα», 51-52. Πανόραμα της Eλλάδος, 1833. K.Θ. Δημαράς (επιμ.), Ποιηταί του IΘ΄ αιώνα. Bασική Bιβλιοθήκη, 12. «Aετός» A.E., 1954. 60. |
|
| 14. |
Της ποιήσεως το γέρας, Βασιλεύς, δεν απορρίπτει
και με δάφνας αμαράντους το διάδημά του κρύπτει.
|
| | «Προς την Α.Μ. τον Βασιλέα της Ελλάδος Όθωνα», 57-58. Πανόραμα της Eλλάδος, 1833. K.Θ. Δημαράς (επιμ.), Ποιηταί του IΘ΄ αιώνα. Bασική Bιβλιοθήκη, 12. «Aετός» A.E., 1954. 61. |
|
| 15. |
Ο λαμπρότερος Δυνάστης ενός Κράτους γυμνού φώτων
σταθερόν εις τους αιώνας δεν αφίνει φήμης κρότον.
|
| | «Προς την Α.Μ. τον Βασιλέα της Ελλάδος Όθωνα», 61-62. Πανόραμα της Eλλάδος, 1833. K.Θ. Δημαράς (επιμ.), Ποιηταί του IΘ΄ αιώνα. Bασική Bιβλιοθήκη, 12. «Aετός» A.E., 1954. 61. |
|
| 16. |
Αι γεννήσεις του νοός μας και η Ποίησις προ πάντων
την σειράν διαιωνίζουν των ιστορικών συμβάντων
αν δεν έζων του Ομήρου τα ποιήματα τ’ αρχαία,
ποίος ήθελε γνωρίζει Έκτορα ή Αχιλλέα;...
|
| | «Προς την Α.Μ. τον Βασιλέα της Ελλάδος Όθωνα», 63-66. Πανόραμα της Eλλάδος, 1833. K.Θ. Δημαράς (επιμ.), Ποιηταί του IΘ΄ αιώνα. Bασική Bιβλιοθήκη, 12. «Aετός» A.E., 1954. 61. |
|
| 17. |
Θεωρούντες πως ο πλούτος εις τας χείρας των μεγάλων
γίνεται πηγή σκανδάλων,
[...]
Να ιδή το Έθνος θέλει θριαμβεύοντας τους νόμους,
κι όσους έχουν ταλαράκια κρεμασμένους εις τους δρόμους.
Θεωρούντες πως τα φώτα τα πολλά δεν φέρουν άλλο
παρά θάμβωμα μεγάλο,
[...]
Να ιδή το Έθνος θέλει θριαμβεύοντας τους νόμους,
κι’ όσους έχουν ασπρού φώτα κρεμασμένους εις τους δρόμους.
Θεωρούντες ότι όσοι παλαιάς δουλεύσεις έχουν
στα τυφλά μ’ εμάς δεν τρέχουν,
[...]
Να ιδή το Έθνος θέλει θριαμβεύοντας τους νόμους,
κι όσους έχουν εκδουλεύσεις κρεμασμένους εις τους δρόμους.
Θεωρούντες πως ο όρκος να φυλάττεται δεν πρέπει
όταν εις του Κυβερνήτου το καλόν δεν αποβλέπει·
[...]
Να ιδή το Έθνος θέλει θριαμβεύοντας τους νόμους,
κι όσους δεν πατούν τον όρκον κρεμασμένους εις τους δρόμους.
|
| | «Τα τελευταία ψηφίσματα του Ι. Καποδίστρια», [Ι] 1-2, 15-16, [ΙΙ] 1-2, 15-16, [ΙΙΙ] 1-2, 15-16, [IV] 1-2, 15-16. Πανόραμα της Ελλάδος, 1833. Άπαντα. Εκδοτικός οίκος Γεωργίου Φέξη, 1916. 53-55. |
|
|
