|
|
| Τερζάκης Άγγελος | (16
Παραθέματα)
|
| ΓΕΝΝΗΣΗ: Nαύπλιο 1907 |
| ΘΑΝΑΤΟΣ: Aθήνα 1979 |
|
| 1. |
Ήτανε τόπος ηρωικός και πένθιμος μαζί το Παλαμήδι, βράχος αγιασμένος και μαρτυρικός. Η θρησκεία του Χριστού δεν την ξέρει τη βαθειά τούτη συζυγία του θείου και του τρομερού. Όμως οι αρχέγονες θρησκείες την ξέρανε, κι η ψυχή τους ήτανε βουτηγμένη στη σπαρταριστή έκσταση της φρίκης. Ο βράχος του Παλαμηδιού, ξεκινώντας από καιρούς αμνημόνευτους, έφερνε μαζί του ίσαμ’ εμάς τη μυθική του την ψυχή. Δίπλα στο ερημικό εκκλησάκι του Αγι’ Αντρέα, αντιφέγγισμα ιλαρό της Γαλιλαίας, στηνόταν η καρμανιόλα, επιβίωση πανάρχαιων ανθρωποθυσιών.
|
| | «Παλαμήδι». Απρίλης. Οι φίλοι του βιβλίου, 1946. 32. |
|
| 2. |
Η ζωή είναι όνειρο, ναι, αλλά με τρομαχτική, οδυνηρή ενάργεια ―που δεν αλλάζει όμως το φευγαλέο και το τελικά ανυπόστατο του ονείρου.
|
| | Προσωπικές σημειώσεις. Αστρολάβος/Ευθύνη, 1984. 12. |
|
| 3. |
Καταλαβαίνω την οικονομία να υπάρχει τέλος, δεν καταλαβαίνω την οικονομία να υπάρχει δοκιμασία φρικτή πριν από το τέλος.
|
| | Προσωπικές σημειώσεις. Αστρολάβος/Ευθύνη, 1984. 12-13. |
|
| 4. |
Το παράλογο του κόσμου υπάρχει για λίγους. Γι’ αυτούς που αντιπαραβάλλουν την έμφυτη εσωτερική τους αξίωση με το ηθικά ασύμμετρο του κόσμου, του σύμπαντος. Για τους άλλους, τους πολλούς, ο κόσμος είναι συνεπέστατος, λογικότατος. Μη μιλάμε λοιπόν δογματικά για το παράλογο. Είναι τόσο σπάνιο όσο και η τραγική προδιάθεση και γεύση.
|
| | Προσωπικές σημειώσεις. Αστρολάβος/Ευθύνη, 1984. 16. |
|
| 5. |
Η Αλήθεια, από την ίδια της τη φύση είναι φτιαγμένη για πολύ λίγους. Και ούτε αυτοί άλλωστε μπορούν ν’ αντισταθούν στο διαλυτικό της αγκάλιασμα, στη θανατηφόρα εξομολόγησή της.
|
| | Προσωπικές σημειώσεις. Αστρολάβος/Ευθύνη, 1984. 18-19. |
|
| 6. |
Βλέπω ν’ ανατέλει μια ανθρωπότητα πραγματικά ηρωική ―γιατί [είναι] απελπισμένη. Δεν είναι ανάγκη να είναι κανείς ήρωας για να είναι τραγικός. Δεν υπάρχει αληθινός ηρωισμός όπου υπάρχει ελπίδα.
|
| | Προσωπικές σημειώσεις. Αστρολάβος/Ευθύνη, 1984. 19. |
|
| 7. |
Η τελευταία αγωνία: Να βασανιστείς τόσο όχι για να κερδίσεις κάτι, αλλά για να χάσεις― το μοναδικό που έχεις!
|
| | Προσωπικές σημειώσεις. Αστρολάβος/Ευθύνη, 1984. 21. |
|
| 8. |
Μας αναστατώνει το γεγονός του θανάτου, όμως λησμονούμε ότι είναι τόσο φυσιολογικό όσο μια γέννηση, και πάντως πολύ πιο αναγκαίο...
|
| | Προσωπικές σημειώσεις. Αστρολάβος/Ευθύνη, 1984. 22. |
|
| 9. |
Ο άνθρωπος, στην καλύτερή του εκδοχή, είναι ένα πλάσμα που δεν το χωράει ο εαυτός του.
|
| | Προσωπικές σημειώσεις. Αστρολάβος/Ευθύνη, 1984. 26. |
|
| 10. |
Από το ευλαβικό ψέμα προτιμώ την ανίερη αλήθεια.
|
| | Προσωπικές σημειώσεις. Αστρολάβος/Ευθύνη, 1984. 32. |
|
| 11. |
Στη σκηνή, ο ηθοποιός ζει μια ζωή αναυθεντική. Δεν είναι ούτε καθαρά ατομική του, ούτε του προσώπου. Είναι κάτι σαν σύνθετο και ενδιάμεσο.
|
| | Προσωπικές σημειώσεις. Αστρολάβος/Ευθύνη, 1984. 35. |
|
| 12. |
Πόσο περιορισμένη είναι η μελωδία της πολιτικής. Παίζει το σκοπό της απάνω σε δυο μόνο νότες: την υποκρισία και τον κυνισμό. Τις μεταχειρίζεται εναλλάξ, σε μακρές και βραχείες συλλαβές. Αυτό είν’ όλο. Όποιος περιμένει ιδεολογία απ’ αυτήν, είναι ηλίθιος.
|
| | Προσωπικές σημειώσεις. Αστρολάβος/Ευθύνη, 1984. 46-47. |
|
| 13. |
Ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να προοδεύει.
|
| | Προσωπικές σημειώσεις. Αστρολάβος/Ευθύνη, 1984. 53. |
|
| 14. |
Το δράμα είναι πως ο Θεός είναι σύλληψη υποκειμενική. Η εποχή μας ζητάει αντικειμενικές αλήθειες.
|
| | Προσωπικές σημειώσεις. Αστρολάβος/Ευθύνη, 1984. 83. |
|
| 15. |
Το αντίθετο της ευφυΐας δεν είναι η κουταμάρα: είναι η πονηρία. Η ευφυΐα είναι το ευγενές. Αγενής είναι η πονηρία και όχι η κουταμάρα ―που είναι ουδέτερη.
|
| | Προσωπικές σημειώσεις. Αστρολάβος/Ευθύνη, 1984. 84. |
|
| 16. |
Ό,τι δεν μπορείς να πετύχεις από τις γυναίκες με τα σοβαρά, το πετυχαίνεις με τα αστεία.
|
| | Προσωπικές σημειώσεις. Αστρολάβος/Ευθύνη, 1984. 93. |
|
|
