|
Φατσέας Αντώνιος | (2
Παραθέματα)
|
ΓΕΝΝΗΣΗ: Κύθηρα 1821 |
ΘΑΝΑΤΟΣ: Ναύπλιο 1872 |
|
1. |
Και τον κλέφτη κλέφτη μην τον πεις ποτέ φανερά· πρέπει να του έχεις υπόληψη για να σε κλέφτει λιγότερο.
|
| [«Είμαστε Έλληνες»]. Ο χωριάτης ο Κεφαλωνίτης, 1850. Γ. Βαλέτας, Ανθολογία της δημοτικής πεζογραφίας, Β΄. Εκδότης: Πέτρος Ράνος, 1947. 176. |

|
2. |
Διότι η αποκήρυξις της κοινής γλώσσης ως γλώσσης ποιήσεως, είναι του ποιητικού πνεύματος η καταδίκη. [...] Η αποκήρυξις [...] της καθομιλουμένης ως γλώσσης ποιήσεως είναι η καθαυτό άρνησις αγαπητής μητρός χάριν πλουσίας ευγενούς γραίας επ’ ελπίδι υιοθετήσεως.
|
| «Περί της γλώσσης και παιδείας των νεωτέρων Ελλήνων». Χωριάτικες γραφές, Δημοτικά δοκίμια, 1850. Γ.Θ. Ζώρας (επιμ.), Ποίησις και πεζογραφία της Επτανήσου. Βασική Βιβλιοθήκη, 14. «Αετός» Α.Ε., 1953. 338-339. |

|
|