|
|
| Αποστολίδης Ηρακλής Ν. | (26
Παραθέματα)
|
| ΓΕΝΝΗΣΗ: Πύργος Aνατολικής Pωμυλίας 1893 |
| ΘΑΝΑΤΟΣ: Aθήνα 1970 |
|
| 1. |
Όσο λιγότερο αμφισβητούν αυτό που λες, τόσο περσότερο αγαναχτούν γιατί το λες!
|
| | Ενάριθμα, 1. Τα Νέα Ελληνικά, 1967. 9. |
|
| 2. |
Όλα να τα περιμένεις από κείνον που ό,τι πιο πολύ εθαύμασε πιο πολύ τον απογοήτεψε.
|
| | Ενάριθμα, 2. Τα Νέα Ελληνικά, 1967. 9. |
|
| 3. |
Το θάμπωμα της θύμησης ωραΐζει το θύμημα.
|
| | Ενάριθμα, 6. Τα Νέα Ελληνικά, 1967. 9. |
|
| 4. |
― Σου είναι και κάτι αυστηροί, που απορείς και εξίστασαι πόθεν αντλούν την τόση αυστηρότητα.
― Εξ ιδίων! Δεν ασκούν την ελάχιστη κατά του εαυτού τους!
|
| | Ενάριθμα, 27. Τα Νέα Ελληνικά, 1967. 12. |
|
| 5. |
Σβήνεις την υποχρέωση όταν την παρατονίζεις, την ευγνωμοσύνη όταν την απαιτείς.
|
| | Ενάριθμα, 29. Τα Νέα Ελληνικά, 1967. 13. |
|
| 6. |
Σε θέλω και να ’χεις Θεό, και να μην προσκυνάς!
|
| | Ενάριθμα, 38. Τα Νέα Ελληνικά, 1967. 14. |
|
| 7. |
Και μόνο αν σκεφτείς πως το ευγενέστατο διακονώ έγινε το αγενέστατο διακονεύω!...
|
| | Ενάριθμα, 52. Τα Νέα Ελληνικά, 1967. 16. |
|
| 8. |
Εύκολα που «ξεπερνάς» ό,τι δεν φτάνεις!
|
| | Ενάριθμα, 59. Τα Νέα Ελληνικά, 1967. 17. |
|
| 9. |
Χέρι να σε ψάχνει στο σκοτάδι, κι ας μη σε βρίσκει!
|
| | Ενάριθμα, 108. Τα Νέα Ελληνικά, 1967. 23. |
|
| 10. |
Οι ίδιοι, εν πολλοίς, κατευθύνουμε τα βήματα των εχθρών μας.
|
| | Ενάριθμα, 198. Τα Νέα Ελληνικά, 1967. 37. |
|
| 11. |
Κάθε νέο πάθος αφαιρεί από το παλαιό· κάθε νέος πόνος προσθέτει εις τον παλαιό!
|
| | Ενάριθμα, 209. Τα Νέα Ελληνικά, 1967. 39. |
|
| 12. |
Με ζωή πήζεις, με χαμοζωή σαπίζεις!
|
| | Ενάριθμα, 213. Τα Νέα Ελληνικά, 1967. 40. |
|
| 13. |
Σε δυσαρεστούν πέρα από το όριο, για να σ’ αχρηστεύουν δώθε από το όριο.
|
| | Ενάριθμα, 262. Τα Νέα Ελληνικά, 1967. 47. |
|
| 14. |
Όσο τ’ άλλο ποθείς, τόσο στο ίδιο από δειλία γυρίζεις!
|
| | Ενάριθμα, 279. Τα Νέα Ελληνικά, 1967. 51. |
|
| 15. |
Μόν’ όποιος σιωπά πολλές ώρες συγχωρείται και να φλυαρεί πού και πού! Μα ούτ’ αυτός, ούτε κανείς, όταν γράφει!
|
| | Ενάριθμα, 320. Τα Νέα Ελληνικά, 1967. 57. |
|
| 16. |
Να μπορείς να πεις: «Την αγάπη μου την έχεις· την εμπιστοσύνη μου όχι!».
|
| | Ενάριθμα, 380. Τα Νέα Ελληνικά, 1967. 65. |
|
| 17. |
Λαοί που δεν αυτοκρίνονται, που κάνουν δυο και τρεις φορές τα ίδια λάθη, που κερδίζουν τους πολέμους και χάνουν τις ειρήνες, είναι ή γίνανε λειψοί!
|
| | Ενάριθμα, 407. Τα Νέα Ελληνικά, 1967. 69. |
|
| 18. |
Και το καλό και το κακό τιμωρούν, σαν τα υποτιμάς!
|
| | Ενάριθμα, 486. Τα Νέα Ελληνικά, 1967. 81. |
|
| 19. |
Και το χοντροειδέστερο σύνεργο το λεπταίνει ο καλός τεχνίτης!
|
| | Ενάριθμα, 490. Τα Νέα Ελληνικά, 1967. 81. |
|
| 20. |
Τι να ξεχωρίσει κανείς μες στο τεράστιο ηχείο που τον περικλείει και συνηχεί;
|
| | Ενάριθμα, 628. Τα Νέα Ελληνικά, 1967. 99. |
|
| 21. |
Πάντοτ’ εύγλωττη η σιωπή δεν είναι, διακριτική όμως συνήθως είναι!
|
| | Ενάριθμα, 658. Τα Νέα Ελληνικά, 1967. 103. |
|
| 22. |
Λευτερώνεις δυνάμεις, περιορίζοντας αδυναμίες.
|
| | Ενάριθμα, 671. Τα Νέα Ελληνικά, 1967. 105. |
|
| 23. |
Ο λαός είναι παιδί που θέλει ν’ αντρίζει!
|
| | Ενάριθμα, 817. Τα Νέα Ελληνικά, 1967. 124. |
|
| 24. |
Το ποίημα που δε γράφτηκε, το μοναδικό κι ασύγκριτο, το ακούει κανείς άμα κλείνει μιαν αξιόλογη συλλογή, ποτέ άμα ανοίγει μιαν ανθολογία, ας είναι κι η άριστη. Γιατί σε κάθε ανθολογία μιλούν πολλοί, κι η κάθε μας στιγμή ανήκει σ’ έναν.
|
| | «Σαν πρόλογος». Ανθολογία 1708-1933. Βιβλιοπωλείον της «Εστίας», χ.χ. 1. |
|
| 25. |
Σκοπός του ανθολόγου δεν νομίζουμε πως πρέπει να είναι ο σκοπός του κριτικού, μολονότι κι ο πρώτος κάνει την κριτική του, ούτε κι ο σκοπός του ιστορικού της ποιήσεως, μολονότι και του ανθολόγου το υλικό εν χρόνω τελειούται και του χρόνου τις μαρτυρίες τις έχει. [...] Ό,τι έχει θέση σε μιαν ιστορία της ποιήσεως μπορεί να μην έχει σε μιαν ανθολογία, όσο μεγάλη κι αν είναι.
|
| | «Σαν πρόλογος». Ανθολογία 1708-1933. Βιβλιοπωλείον της «Εστίας», χ.χ. 1. |
|
| 26. |
Στην απώτερη σημασία της η ανθολογία [...] έχει την αξία μιας μαρτυρίας για τα αισθητικά κριτήρια των πολλών που ζούσαν ενεργά την εποχή της.
|
| | «Σαν πρόλογος». Ανθολογία 1708-1933. Βιβλιοπωλείον της «Εστίας», χ.χ. 2. |
|
|
