|
Βλαστός Πέτρος | (6
Παραθέματα)
|
ΓΕΝΝΗΣΗ: Kαλκούτα 1879 |
ΘΑΝΑΤΟΣ: Liverpool 1941 |
|
1. |
Κάλλια αδοκίμαστη να μένει η πρώτη αγάπη για να μας παραστέκει και στερνή.
|
| «Η Κυρήνη», 81-82. Η Αργώ και άλλα ποιήματα, 1921. Η.Ν. Αποστολίδης, Ανθολογία 1708-1933, χ.χ. 48. |

|
2. |
Απ’ όσα η μοίρα φέρνει σου κείνο μονάχα πάρε που δύνεσαι δουλεύοντας δικό σου να το κάνεις.
|
| «Οι μοίρες», 8-9. Η Αργώ και άλλα ποιήματα, 1921. Η.Ν. Αποστολίδης, Ανθολογία 1708-1933, χ.χ. 48. |

|
3. |
Η πιο μεγάλη αρετή είναι παντού και πάντα η τόλμη. Ποιος ξέρει αν η ζωή δεν είναι κι αυτή παρά μια τόλμη; Έτσι, όσο περισσότερο τολμάς, τόσο ζεις πιο γεμάτα. Η τόλμη είναι το κράτος της ατομικής λευτεριάς μέσα στο αξέφευγο και το αξεπέραστο. Είναι η διατίμηση που κάνει ο άνθρωπος για τον εαυτό του.
|
| Παραβλάσταρα, 1937. Μιχ. Περάνθης, Ελληνική πεζογραφία, Δ΄. Εκδόσεις έργων Περάνθη, χ.χ. 552. |

|
4. |
Με τον ίδιο περίπου τρόπο, που κι η γεωλογία ξετάζει το φλούδι της γης, πρέπει και του Ρωμιού να ξεφλουδιστούν ένα-ένα τα ψυχικά του στρώματα ―ίσαμε να βρεθεί η φωτιά, η αρχέγονη φλόγα.
|
| Πρόλογος στη μετάφραση του Ιππόλυτου του Ευριπίδη. Της Ζωής, 1904. 113-114. |

|
5. |
Την ομορφιά λαγάριζε για το ναό της μνήμης.
|
| «Συναπάντημα», 11. Η Αργώ και άλλα ποιήματα, 1921. 112. |

|
6. |
Κάλλιο να θες και να τολμάς παρά να μνημονεύεις, κάλλιο ο λαφρύς ο τύραννος παρά ο χορτάτος σκλάβος.
|
| «Της ξεχασιάς το αντίδωρο», 13-14. Η Αργώ και άλλα ποιήματα, 1921. Η.Ν. Αποστολίδης, Ανθολογία 1708-1933, σ. 48. |

|
|