Βλαστός Πέτρος(6  Παραθέματα)
ΓΕΝΝΗΣΗ: Kαλκούτα 1879
ΘΑΝΑΤΟΣ: Liverpool 1941
Εκτύπωση
1.  Κάλλια αδοκίμαστη να μένει η πρώτη αγάπη
για να μας παραστέκει και στερνή.

 «Η Κυρήνη», 81-82. Η Αργώ και άλλα ποιήματα, 1921. Η.Ν. Αποστολίδης, Ανθολογία 1708-1933, χ.χ. 48.




2.  Απ’ όσα η μοίρα φέρνει σου κείνο μονάχα πάρε
που δύνεσαι δουλεύοντας δικό σου να το κάνεις.

 «Οι μοίρες», 8-9. Η Αργώ και άλλα ποιήματα, 1921. Η.Ν. Αποστολίδης, Ανθολογία 1708-1933, χ.χ. 48.




3.  Η πιο μεγάλη αρετή είναι παντού και πάντα η τόλμη. Ποιος ξέρει αν η ζωή δεν είναι κι αυτή παρά μια τόλμη; Έτσι, όσο περισσότερο τολμάς, τόσο ζεις πιο γεμάτα. Η τόλμη είναι το κράτος της ατομικής λευτεριάς μέσα στο αξέφευγο και το αξεπέραστο. Είναι η διατίμηση που κάνει ο άνθρωπος για τον εαυτό του.

 Παραβλάσταρα, 1937. Μιχ. Περάνθης, Ελληνική πεζογραφία, Δ΄. Εκδόσεις έργων Περάνθη, χ.χ. 552.




4.  Με τον ίδιο περίπου τρόπο, που κι η γεωλογία ξετάζει το φλούδι της γης, πρέπει και του Ρωμιού να ξεφλουδιστούν ένα-ένα τα ψυχικά του στρώματα ―ίσαμε να βρεθεί η φωτιά, η αρχέγονη φλόγα.

 Πρόλογος στη μετάφραση του Ιππόλυτου του Ευριπίδη. Της Ζωής, 1904. 113-114.




5.  Την ομορφιά λαγάριζε για το ναό της μνήμης.

 «Συναπάντημα», 11. Η Αργώ και άλλα ποιήματα, 1921. 112.




6.  Κάλλιο να θες και να τολμάς παρά να μνημονεύεις,
κάλλιο ο λαφρύς ο τύραννος παρά ο χορτάτος σκλάβος.

 «Της ξεχασιάς το αντίδωρο», 13-14. Η Αργώ και άλλα ποιήματα, 1921. Η.Ν. Αποστολίδης, Ανθολογία 1708-1933, σ. 48.