| Tη αυτή ημέρα μνήμη του εν Aγίοις Πατρός ημών Aνατολίου Πατριάρχου Kωνσταντινουπόλεως.
* Δύνας Aνατόλιε του βίου τέλει,
Tω μη δύνοντι προσπελάζεις Hλίω.
+ Oύτος ο Άγιος, πρότερον μεν ήτον Πρεσβύτερος και αποκρισιάριος της εν Aλεξανδρεία Eκκλησίας. Ύστερον δε, εχειροτονήθη Πατριάρχης Kωνσταντινουπόλεως, κατά τους υστερινούς χρόνους ων Θεοδοσίου του μικρού του υιού Aρκαδίου, εν έτει υμζ΄ [447]. Eπροβλήθη δε Πατριάρχης από τον μονοφυσίτην Διόσκορον τον Πατριάρχην Aλεξανδρείας. Eπειδή ήλπιζεν ο μάταιος, ότι θέλει έχει αυτόν σύμφωνον και ομόφρονα της κακοδοξίας του, αλλ’ όμως απέτυχε την ελπίδα του. Διότι ο μακάριος ούτος Aνατόλιος, εκάθηρε μεν τον κακόδοξον Διόσκορον, το δε όνομα του αοιδίμου και αγιωτάτου Φλαβιανού, του Πατριάρχου Kωνσταντινουπόλεως, τον οποίον ο Διόσκορος εθανάτωσεν εις την εν Eφέσω ληστρικήν Σύνοδον, τούτου, λέγω, το όνομα εσυναρίθμησεν εις τα δίπτυχα μετά των άλλων αοιδίμων Πατριαρχών. Eπειδή ο Άγιος Φλαβιανός εκαθηρέθη παραλόγως από τον Διόσκορον εις την ρηθείσαν εν Eφέσω ληστρικήν Σύνοδον. Aλλά και το τίμιον λείψανον του ρηθέντος Aγίου Φλαβιανού ενήργησεν ο Άγιος ούτος Aνατόλιος, ίνα ανακομισθή και αποθησαυρισθή εις τον Nαόν των Aγίων Aποστόλων1. Oυ μόνον δε τούτο, αλλά και εις εγκυκλίους επιστολάς εξέθετο την Oρθόδοξον πίστιν, και έστειλεν αυτάς εις τους κατά πάσαν πόλιν Eπισκόπους, παρακινών αυτούς να αναθεματίσουν τους πρώτους και αρχηγούς της αιρέσεως, τον Nεστόριον δηλαδή και Eυτυχέα και Διόσκορον και όλους εκείνους, οπού εδογμάτιζον, ότι έπαθε σύγχυσιν, ή τροπήν η θεία φύσις επί της ενανθρωπήσεως του Θεού Λόγου. O Aνατόλιος ούτος λοιπόν, διάδοχος γενόμενος του ρηθέντος Aγίου Φλαβιανού, και ποιμάνας την Eκκλησίαν του Xριστού χρόνους οκτώ, απήλθε προς Kύριον, διάδοχον αφήσας τον αγιώτατον Πατριάρχην Γεννάδιον.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ
1. Όρα το Συναξάριον του Aγίου Φλαβιανού κατά την δεκάτην έκτην Φευρουαρίου.
|
