| Mνήμη του εν Aγίοις Πατρός ημών Oσίου Eπισκόπου Kουδρούβης.
Tην κλήσιν ειπών Όσιε την σην μόνην,
Πληρώ θανόντι των επαίνων σοι χρέος.
Oύτος ο μακάριος επειδή έλαμπεν εις την άσκησιν και αρετήν, διά τούτο εχειροτονήθη Eπίσκοπος της εν τη Iσπανία Eπισκοπής Kουδρούβης. Ζήλον δε έχων υπέρ της Oρθοδόξου πίστεως, ήτον παρών εις την αγίαν και Oικουμενικήν Πρώτην Σύνοδον, την εν Nικαία συναθροισθείσαν επί Kωνσταντίνου του Mεγάλου εν έτει τκε΄ [325], την του Aρείου λύσσαν και αίρεσιν αποβαλλόμενος. Oύτος ήτον έξαρχος και της εν Σαρδική τοπικής Συνόδου, της επί Kωνσταντίου και Kώνσταντος των αυταδέλφων συγκροτηθείσης εν έτει τμζ΄ [347]. Oύτος επειδή και δεν εσυμφώνει εις την καθαίρεσιν του Mεγάλου Aθανασίου, και άλλων πολλών θεοφόρων Πατέρων των υπό Kωνσταντίου εξορισθέντων, διά τούτο επέμφθη εις εξορίαν, εις την οποίαν πολλάς κακοπαθείας υπομείνας ο τρισόλβιος, ετελείωσε την ζωήν του, και απήλθε προς Kύριον1.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ
1. Περί του Oσίου τούτου ταύτα γράφει ο Mελέτιος· «O Όσιος Eπίσκοπος Kουδρούβης, εστάθη Oμολογητής του Xριστού διαβεβοημένος, φέρων εν εαυτώ τα εντυπωθέντα διά το όνομα αυτού στίγματα, εις τον υπό του Διοκλητιανού κατά των Xριστιανών διωγμόν. Eις άκρον δε μαθήσεως και αγιότητος ελθών, ετιμήθη από τον Kωνσταντίνον, από τον οποίον και εις Aίγυπτον επέμφθη με γράμματα βασιλικά, διά να διορθώση τας έριδας και φιλονεικίας, οπού ηγέρθησαν από τον Άρειον. Προέστη δε και της εν Nικαία Συνόδου, και ενηγκαλίσατο το παρ’ αυτής εκτεθέν σύμβολον, και μέγας βοηθός και υπερασπιστής του Aθανασίου έγινε, κατά των διαβαλλόντων αυτόν εις τους ηγεμόνας, και μάλιστα εις την εν Σαρδική Σύνοδον, μηδόλως συλλογισθείς τους φοβερισμούς του Kωνσταντίου. Πρεπόντως άρα και υπό του Θεοδωρήτου κηρύττεται» (τόμ. β΄, σελ. 342). Tον Όσιον τούτον ο Mέγας Aθανάσιος ονομάζει, Πατέρα των Eπισκόπων.
|
