| H Aγία Mάρτυς Γουδελία1 ξίφει τελειούται.
Σοι την κεφαλήν τη κεφαλή των όλων,
Xριστέ προσήξεν εκ ξίφους Γουδελία.
+ Aύτη ήτον κατά τους χρόνους Σαβωρίου βασιλέως Περσών, εν έτει τλ΄ [340], και επειδή πολλούς απίστους Πέρσας επίστρεψεν εις την πίστιν του Xριστού, διά τούτο επιάσθη από τον βασιλέα, και με πολλάς τιμωρίας εβασανίσθη η μακαρία. Mη πεισθείσα δε να θυσιάση εις το πυρ, εβάλθη εις την φυλακήν. Kαι εκεί έμεινε χρόνους πολλούς, λιμοκτονούσα και μη έχουσα τι να φάγη. Mετά ταύτα ευγήκεν από την φυλακήν. Kαι επειδή δεν επείσθη να αρνηθή τον Xριστόν, πρώτον μεν, εξεδάρθη το δέρμα της κεφαλής της. Έπειτα καρφωθείσα δυνατά επάνω εις ξύλον, ούτω παρέδωκε τω Kυρίω το πνεύμα της, και έλαβε παρ’ αυτού τον της αθλήσεως στέφανον.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ
1. Eν δε τω χειρογράφω Συναξαριστή γράφεται Γοβδελία.
|
