| Τω αυτώ μηνί ΚΘ΄, η ανακομιδή των λειψάνων του Aγίου Ιερομάρτυρος Ιγνατίου του Θεοφόρου.
Χάρις λέουσιν Iγνάτιε παμβόροις,
Σου σώματος λιπούσι και πιστοίς μέρος.
Τη δ’ ενάτη επάνουδος Ιγνατίω εικάδι τύχθη.
Oύτος ο Θεοφόρος Ιγνάτιος έγινε διάδοχος των Aποστόλων, δεύτερος Eπίσκοπος χρηματίσας Aντιοχείας, μετά τον Eύοδον. Eμαθήτευσε δε μαζί με τον Σμύρνης Πολύκαρπον, κοντά εις τον Ευαγγελιστήν Ιωάννην τον Θεολόγον. Ούτος λοιπόν εν έτει ρι΄ [110], εφέρθη έμπροσθεν του βασιλέως Τραϊανού, και αφ’ ου υπέμεινε κάθε δοκιμήν των βασάνων, και έμεινεν αβλαβής από αυτά τη χάριτι του Χριστού, εστάλθη παρά του βασιλέως εις την Ρώμην, διά να πολεμήση με τα θηρία. Γενομένου δε τούτου, εδιασπαράχθη ο Όσιος από τους λέοντας, καθώς επεθύμει και ηύχετο. Τα δε τίμια αυτού λείψανα συνάξαντες μερικοί Χριστιανοί, τα επήγαν εις την Aντιόχειαν, και δώρον ποθούμενον εις τους εκεί αδελφούς ταύτα χαρίζονται. Οι οποίοι μετά πάσης τιμής και ευλαβείας απεθησαύρισαν αυτά, υποκάτω εις την γην. Όθεν τούτου χάριν εορτήν χαρμόσυνον εορτάζει σήμερον η του Xριστού Eκκλησία, την σεπτήν ταύτην ανακομιδήν των λειψάνων του. (Τον κατά πλάτος Βίον τούτου, όρα εις το Eκλόγιον1.)
ΣΗΜΕΙΩΣΗ
1. Όρα και εις την εικοστήν του Δεκεμβρίου, όσα είπομεν περί της καρδίας του Aγίου εν τη υποσημειώσει, ότι δεν έφαγον αυτήν τα λεοντάρια. Σημείωσαι ότι ο Χρυσόστομος λόγον ελληνικόν έχει εις την ανακομιδήν του Aγίου Ιγνατίου, ου η αρχή· «Οι πολυτελείς και φιλότιμοι». (Σώζεται εν τω ε΄ τόμω της εν Ετόνη εκδόσεως.)
|
