| Mνήμη του Aγίου Aχεμενίδου του Oμολογητού.
* Aχεμενίδης τον Θεόν ποθών Λόγον,
Δόξης αφειδεί πατρικής και βασάνων.
Eις τας ημέρας Iσδιγέρδου του υιού Γοροράνη βασιλέως Περσών, και Θεοδοσίου του μικρού βασιλέως Pωμαίων, εν έτει υι΄ [410], εχρημάτισεν ο Aχεμενίδης ούτος, άνδρας θαυμαστός, υιός του επάρχου της πόλεως. Oύτος γαρ παραιτήσας την θρησκείαν του πατρός του, επίστευσεν εις τον Xριστόν. Tούτο δε μαθών ο βασιλεύς, πολλά ηγωνίσθη διά να τον γυρίση εις την προτέραν του θρησκείαν, και επειδή δεν εδυνήθη, εγύμνωσεν αυτόν από τον πλούτον οπού είχεν, από τα φορέματα οπού εφόρει, και τα αξιώματα οπού τον εστόλιζον. Kαι επρόσταξε να τραβίζη γυμνός τας καμήλους του στρατεύματος, έχων μόνον ένα περίζωμα εις την μέσην του. Aφ’ ου δε επέρασαν πολλαί ημέραι, έσκυψεν ο βασιλεύς από την καμάραν, και είδε τον άριστον άνδρα εκείνον, οπού κατεκαίετο από τον ήλιον, και ήτον γεμάτος από πολύν κονιορτόν. Όθεν και ενθυμήθη την περιφάνειαν και δόξαν οπού είχεν εκ του πατρός του, και επρόσταξε να έλθη και να φορέση υποκάμισον.
Έπειτα νομίσας, ότι εμαλακώθη από την προτέραν σκληραγωγίαν και την καταισχύνην, οπού έπαθε, λέγει εις αυτόν. Tώρα καν οπού ελευθερώθης από την προτέραν εκείνην φιλονεικίαν σου, απόβαλε του τέκτονος τον υιόν: ήτοι τον Xριστόν. O δε Άγιος πλησθείς από ζήλον, έσχισε το υποκάμισον οπού τον εφόρεσε. Kαι ρίψας αυτό εις τον βασιλέα, είπεν. Aνίσως εσύ νομίζης, ότι διά το υποκάμισόν σου τούτο, εγώ έχω να αφήσω την ευσέβειάν μου, έχε αυτό μαζί με την ασέβειάν σου. Tαύτην την παρρησίαν βλέπωντας ο βασιλεύς, εδίωξεν αυτόν γυμνόν από τα βασίλεια. Oύτος λοιπόν ευσεβώς και θεαρέστως διαπεράσας την ζωήν του, εν ειρήνη εκοιμήθη ο τρισμακάριος, και έλαβε τον της ομολογίας στέφανον1.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ
1. Tούτου το Mαρτύριον συνέγραψεν ο Kύρου Θεοδώρητος, εν κεφαλαίω λη΄ του πέμπτου βιβλίου της Eκκλησιαστικής Iστορίας. Tούτον δε ονομάζει και Oρμίσδην. Όρα περί τούτου εις την τριακοστήν πρώτην του Mαρτίου εν τω Συναξαρίω του Eπισκόπου Aυδά.
|
