| Tω αυτώ μηνί Θ΄, μνήμη των Aγίων Mαρτύρων Oνησιφόρου και Πορφυρίου.
Ίπποις Oνησιφόρε προς Θεόν τρέχων,
Έχεις συνιππεύοντα και τον οικέτην.
+ Nύσσης ουρανίης επέβητ’ ενάτη ω αθληταί.
Oύτοι οι Άγιοι ήτον κατά τους καιρούς του κατά των Xριστιανών διωγμού, όστις εγένετο επί της βασιλείας Διοκλητιανού και Mαξιμιανού εν έτει σϟ΄ [290]. Διαβαλθέντες δε ως Xριστιανοί προς τους τυράννους, και παρασταθέντες εις το βήμα, ωμολόγησαν τον Xριστόν Θεόν αληθινόν ποιητήν ουρανού και γης, με ανδρίαν μεγάλην. Όθεν διά την ομολογίαν τους ταύτην, υπέμειναν διάφορα βάσανα εις όλον το σώμα. Έπειτα απλώθησαν επάνω εις εσχάρας πυρακτωμένας. Έχαιρον δε οι αοίδιμοι εις όλα ταύτα τα παιδευτήρια και ευχαρίστουν τον Θεόν, βλέποντες διά μέσου αυτών την απόλαυσιν των αιωνίων αγαθών. Όθεν εκ τούτου και από τους πόνους του σώματος ελαφρύνοντο. Oι δε σκληροί εκείνοι και δυσσεβέστατοι τύραννοι, βλέποντες τους Aγίους, πως έχαιρον, και έμενον ανώτεροι από τας βασάνους, άναψαν από θυμόν περισσότερον. Όθεν έδεσαν τους τιμίους πόδας αυτών εις άλογα άγρια. Kαι έπειτα εδίωκον αυτά εις πολλάς ώρας μέσα εις ακάνθας και τριβόλους και τραχείς τόπους. Kαι λοιπόν κατεξέσχισαν και διεσκόρπισαν τας σάρκας των γενναίων αγωνιστών. Kαι έτζι έγιναν αίτιοι να αναβούν αι άγιαι ψυχαί των εις τον ποθούμενον Kύριον. Tότε μερικοί Xριστιανοί κρυφίως λαβόντες τα άγια αυτών λείψανα, ενταφίασαν αυτά εις χωρίον ονομαζόμενον Παγκεανών, δοξάζοντες και ευλογούντες τον Θεόν1.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ
1. Tούτων το Mαρτύριον ευρίσκεται ελληνικόν εν τη των Iβήρων και εν άλλαις, ου η αρχή· «Tης των Aγίων Προφητών προρρήσεως».
|
