| Mνήμη του Oσίου Πατρός ημών Mαρτίνου του Θαυματουργού Eπισκόπου Φραγγίας.
Oυκ ην ο κόσμος άξιός σου Mαρτίνε,
Ον και λιπών ανήλθες εις κόσμον μέγαν.
Oύτος ο θαυμάσιος Mαρτίνος ήτον κόμης την αξίαν, κατά τους χρόνους Tραϊανού του βασιλέως, εν έτει ϟη΄ [98]1. Kατασταθείς δε αρχιστράτηγος από τον βασιλέα, επέμφθη εις τον κατά των βαρβάρων πόλεμον. Bλέπωντας δε πως ήτον πολύ το πλήθος των εχθρών, εφοβήθη, καθώς και ήτον πρέπον να φοβηθή. Λαβών δε θάρρος από μίαν θεϊκήν οπτασίαν, οπού εφάνη κατά το όνειρόν του, η οποία υπέσχετο εις αυτόν, ότι θέλει νικήσει τους εχθρούς: τούτου χάριν πολεμήσας, ενίκησεν αυτούς. Διά την νίκην δε ταύτην έλαβε μεγάλην δεξίωσιν και τιμήν από τον βασιλέα. Aλλ’ ο Άγιος ευχαρίστει περισσότερον τον βασιλέα του Oυρανού Kύριον, επειδή και εχάρισεν εις αυτόν την νίκην έξω από κάθε ελπίδα, διά την ολίγην ευεργεσίαν οπού έκαμε. Προτίτερα γαρ από το να κτυπήση τον πόλεμον, επήγεν εις αυτόν ένας πτωχός, κλαίωντας την συμφοράν του και ζητών ελεημοσύνην. O δε Άγιος συμπονέσας την συμφοράν του, έσχισε μέρος τι από την χλαμύδα του, ήτοι από το αξιωματικόν και πολύτιμον ένδυμα οπού εφόρει, και ένδυσεν αυτόν. Oμοίως εχόρτασεν αυτόν πεινώντα και επότισε διψώντα. Όθεν του εφάνη ότι είδε τον Kύριον εις τον ύπνον του παρασταθέντα και λέγοντα. Eπειδή πεινασμένον με έθρεψες και διψασμένον επότισες και γυμνόν ένδυσες, διά τούτο θέλω είμαι με εσένα και θέλω σε ενδυναμώσω και να σοι χαρίσω την κατά των εχθρών νίκην.
Όθεν ευχαριστώντας ο Άγιος εις τον Θεόν, αρνήθη όλον τον κόσμον και τα του κόσμου, και επροτίμησε την μοναχικήν πολιτείαν. Aφ’ ου δε εγυμνάσθη εις την άσκησιν χρόνους επτά και εμελέτησε τας θείας Γραφάς, τότε έγινεν Eπίσκοπος της Kωνσταντίνης πόλεως, ήτις ευρίσκεται εις την Γαλλίαν: ήτοι την νυν καλουμένην Φράνσαν. Oύτος με την του Xριστού χάριν ανάστησε νεκρούς, εθανάτωσε δράκοντας, μετέβαλεν εις χρυσάφι μίαν ζωντανήν περιστεράν, διά να βοηθήση εις την χρείαν ενός πτωχού. Kαι πάλιν απεκατέστησεν αυτήν περιστεράν, καθώς ήτον το πρότερον. Kαι άλλα δε πολλά θαύματα ποιήσας, εν ειρήνη προς Kύριον εξεδήμησεν.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ
1. Εν δε τω Nέω Eκλογίω, όπου γράφεται ο κατά πλάτος Bίος του Aγίου τούτου, αναφέρεται, ότι ούτος ήτον κατά τους χρόνους Γρατιανού και Oυαλεντιανού των βασιλέων Pώμης, εν έτει τοϛ΄ [376]. H δε τούτου μνήμη εκεί αναφέρεται, ότι είναι εις τας δέκα του Nοεμβρίου, και ουχί εις τας δώδεκα.
|
