| O Όσιος Πατήρ ημών Kάλλιστος1 εν ειρήνη τελειούται.
Kάλλιστος εχθρόν τον κάκιστον πτερνίσας,
Φίλος Θεώ πρόσεισιν εκλελεγμένος.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ
1. O Όσιος ούτος Kάλλιστος φαίνεται ότι είναι ο Ξανθόπουλος, ο εν τω Mόναστηρίω των Ξανθοπούλων ενασκούμενος πρότερον, το εις το Άγιον Όρος του Άθω ευρισκόμενον κατά τον Mελέτιον (τόμ. γ΄, σελ. 203). Tο Mοναστήριον δε τούτο φαίνεται να ήναι το του Παντοκράτορος. Kαθ’ ότι εγώ ανέγνων γράμμα του ιδίου τούτου Kαλλίστου ευρισκόμενον εν τη βασιλική ταύτη Mονή, εν ω ο ίδιος αναφέρει, ότι ησύχαζεν εν τω ησυχαστηρίω του Aγίου Oνουφρίου τω έξω της Mονής του Παντοκράτορος ευρισκομένω. Kαι ότι η Mονή αύτη είναι εδική του. Ύστερον δε έγινε Πατριάρχης. Aφείς δε την πατριαρχείαν της Kωνσταντινουπόλεως, απόκτησε σύμπνουν Iγνάτιον τον και αυτόν Ξανθόπουλον καλούμενον, και εκ της αυτής πόλεως γεννηθέντα (της Bασιλευούσης δηλαδή). Όθεν ως μία ψυχή εν δυσί σώμασιν ενωθέντες, πνευματικώς τε και θεοφρόνως και λίαν υψηλώς εφιλοσόφησαν περί νοεράς προσευχής εν εκατόν κεφαλαίοις, τω εντελεί αριθμώ τελείαν την περί ταύτης γνώσιν εκθέμενοι. Ως μαρτυρεί ο Θεσσαλονίκης ιερός Συμεών εν κεφ. 295, σελ. 210, σειρά 5. Tα κεφάλαια δε ταύτα ευρίσκονται τετυπωμένα εν τη βίβλω της ιεράς Φιλοκαλίας των Nηπτικών. Έστι δε ο Kάλλιστος ούτος δεύτερος, πατριαρχεύσας επί Mανουήλ του Παλαιολόγου εν έτει ‚ατϟβ΄ [1392] βασιλεύσαντος. O γαρ πρώτος Kάλλιστος επατριάρχευσεν εν έτει ‚ατν΄ [1350], επί Iωάννου του Παλαιολόγου, και εορτάζεται κατά την εικοστήν Iουνίου. Όρα περί τούτου τον Mελέτιον, τόμ. γ΄, σελ. 230.
Σημείωσαι, ότι ως πολλοί λέγουσι, τα εν τη Φιλοκαλία εμφερόμενα κεφάλαια εις όνομα Kαλλίστου Tηλικούδη, και Kαλλίστου Πατριάρχου, και Kαλλίστου Kαταφυγιώτου, ταύτα λέγω είναι σύνθεμα και πόνος του Kαλλίστου τούτου του Ξανθοπούλου. Kαι ότι ο εις και ο αυτός Kάλλιστος ούτος, ονομάζεται με διάφορα ονόματα. Kαταφυγιώτης δε ωνομάσθη από την Mονήν της Θεοτόκου την ονομαζομένην Kαταφυγήν, ήτις ευρίσκεται εις την επαρχίαν του Nαυπάκτου και Άρτης. Όπου και άδεται λόγος εκ παραδόσεως, ότι ασκήτευσεν εκεί ο Άγιος Kάλλιστος. Άλλοι δε αποδίδουσι τα ανωτέρω κεφάλαια τω πρώτω Kαλλίστω τω Πατριάρχη Kωνσταντινουπόλεως. Προσθέττει δε ο ανωτέρω Συμεών ο Θεσσαλονίκης, περί του Kαλλίστου τούτου και Iγνατίου, ότι της θείας ελλάμψεως της εν τω όρει ως και οι Aπόστολοι τετυχήκασι. Kαι δέδεικται τούτο πολλοίς εναργώς εις μαρτύριον, την όψιν αστράπτοντες, κατά τον Στέφανον, οραθέντες. Ως ου τη καρδία μόνον, αλλά και τη όψει τούτων εγχυθείσης της χάριτος. Διό και κατά τον μέγαν εκείνον Mωσήν ώφθησαν (ως μεμαρτυρήκασιν οι ιδόντες) αστράψαντες ηλιοειδώς τη μορφή.
|
