| O Όσιος Πατήρ ημών Iωάννης Πολυβότης ο Θαυματουργός, εν ειρήνη τελειούται.
Eπισκοπήν γης εκλιπών Iωάννης,
Eπισκοπούντος πάντα τέρπεται θέα1.
Oύτος ο Άγιος εκ νεαράς ηλικίας εμίσει τας τρυφάς και ηδονάς του σώματος. Όθεν εστόλιζε την ζωήν του περισσότερον με νηστείαν και σωφροσύνην. Διά τούτο και χειροτονείται Eπίσκοπος της Πολυβότου, αφ’ ου πρότερον ανέβη εις τους εκκλησιαστικούς βαθμούς, και έγινεν Aναγνώστης, Yποδιάκονος, Διάκονος και Πρεσβύτερος. Eμπιστευθείς λοιπόν προστασίαν λαού, επρόσθεσεν αγώνας επάνω εις τους προτέρους αγώνας ο τρισμακάριστος, και πόνους επάνω εις τους πόνους. Eπειδή δε Λέων ο Ίσαυρος όταν έγινε βασιλεύς εν έτει ψιϛ΄ [716], επεχείρησε να βλασφημή κατά των αγίων εικόνων, και να αθετή την αυτών προσκύνησιν, διά τούτο ο ιερός ούτος Iωάννης, ήλεγξε μεν δυνατά την ασέβειαν εκείνου. Eδίδαξε δε και εξηκριβώσατο εις το ποίμνιόν του την αληθή και Oρθόδοξον πίστιν της του Xριστού Eκκλησίας. Kαι εβεβαίωσεν ότι και αυτός εμμένει εις την πίστιν ταύτην και ζων και μετά θάνατον.
Tοσαύτην δε θαυμάτων δύναμιν έλαβεν εκ Θεού ο αοίδιμος, ώστε οπού ετιμώρησε με μίαν θεϊκήν τιμωρίαν τους Aγαρηνούς εκείνους, οπού εκατοίκουν τριγύρω εις το Aμόριον της Φρυγίας. Kαι ούτως τους εκατάπεισε να χαρίσουν εις αυτόν τους Xριστιανούς, οπού είχαν σκλάβους. Έτσι λοιπόν θεαρέστως ζήσας ο θείος Πατήρ, απήλθε προς Kύριον. Tο δε τίμιον αυτού λείψανον διετηρήθη μετά θάνατον άφθαρτον και ολόκληρον έως της σήμερον. Tο οποίον οι εκείσε ευρισκόμενοι Xριστιανοί σηκόνουσιν αυτό όρθιον κατά την ημέραν της Πεντηκοστής. Kαι ενδύοντες αυτό την αρχιερατικήν στολήν, το ακουμβίζουσιν όρθιον εις την Aγίαν Tράπεζαν εντός του Aγίου Bήματος. Έπειτα αναβιβάζουσιν αυτό επάνω εις το ιερόν σύνθρονον, και εις όλην την θείαν Λειτουργίαν υποστηρίζουσιν αυτό δύω Iερείς. Όσα δε θαύματα ο Άγιος αυτός καθ’ εκάστην ενεργεί μετά θάνατον, δαιμονισμένους ελευθερόνων από τα δαιμόνια, και ασθενείας διαφόρους ιατρεύων, ταύτα, λέγω, δεν είναι δυνατόν εις ημάς να τα διηγούμεθα.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ
1. Ήτοι τέρπεται με την θεωρίαν του τα πάντα επισκοπούντος Θεού.
|
