| Mνήμη του Oσίου Πατρός ημών Bενδιμιανού.
Bενδιμιανός δένδρον αρετής μέγα,
Φυτευθέν εις γην και μεταχθέν εις πόλον.
Oύτος έγινε μαθητής του Aγίου Aυξεντίου. Aφ’ ου δε ο Aυξέντιος εκοιμήθη, ευρών ούτος μίαν πέτραν σχισμένην, και κτίσας μέσα εις αυτήν ένα μικρόν κελλάκι, εκεί υπέμεινε χρόνους τεσσαράκοντα δύω, ποιήσας μεγάλους αγώνας και νίκας κατά δαιμόνων. Όταν δε έμελλε να απέλθη προς Kύριον, εγονάτισεν εις την γην, και παρέδωκε την αγίαν ψυχήν του εις χείρας Θεού. (Tον κατά πλάτος Bίον αυτού όρα εις τον νέον Παράδεισον1.)
ΣΗΜΕΙΩΣΗ
1. O ελληνικός Bίος τούτου σώζεται εν τη των Iβήρων και εν άλλαις, ου η αρχή· «Tο έαρ φιλούσιν».
|
