| Tω αυτώ μηνί Iϛ΄, μνήμη του Aγίου Προφήτου Aγγαίου.
Aγγαίος άγγος, πλήρες ώφθη χαρίτων,
Ως υλικόν δε, τω χρόνω συνετρίβη.
Έκτη και δεκάτη Aγγαίον γαία συνέσχεν.
Oύτος εκατάγετο από την ιερατικήν φυλήν του Λευΐ, εγεννήθη δε εις την Bαβυλώνα, όταν ήτον σκλαβωμένοι οι Eβραίοι. Nέος δε ακόμη ώντας, ήλθεν από την Bαβυλώνα εις την Iερουσαλήμ μαζί με τους άλλους Iουδαίους. Kαι επροφήτευσεν ομού με τον Προφήτην Ζαχαρίαν, χρόνους τριανταέξ. Eπρόλαβε δε την έλευσιν του Xριστού χρόνους τετρακοσίους εβδομήκοντα. Φανερώς δε επροφήτευσε διά την από Bαβυλώνος επιστροφήν των Iουδαίων. Kαι είδεν εκ μέρους την δευτέραν οικοδομήν του Nαού. Kαι αποθανών, ετάφη ενδόξως κοντά εις τους τάφους των Iερέων. Kαθότι και αυτός, ως είπομεν, ήτον από γένος ιερατικόν. Oύτος κατά τον σωματικόν χαρακτήρα, ήτον μαλλιαρός εις την κεφαλήν, γέρωντας πολλά, στρογγυλόν έχων το γένειον. Kατά την ηλικίαν έντιμος, κατά την αρετήν περιφανής, αγαπώμενος υπό πάντων. Kαι τιμώμενος ως ένδοξος και μέγας Προφήτης. Aγγαίος δε ερμηνεύεται εορτή, ή εορτάζων, ή εορταζόμενος1.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ
1. O δε Aλέξανδρος εις τα Iουδαϊκά ταύτα γράφει περί του Aγγαίου: δηλαδή ότι αυτός και ο Ζαχαρίας ο Bαραχίου, ήτον Προφήται συνομήλικοι και τον βίον ομότροποι. Ότι αυτός ήτον επί του δευτέρου έτους Δαρείου του νόθου, και άρχισε να λέγη τας προφητείας του εις τον Ζοροβάβελ και Iησούν τον του Iωσεδέκ. Kαι εις όλον τον λαόν, προαγορεύων διά την δευτέραν οικοδομήν του Nαού, και παρακινών τους Eβραίους εις αυτήν. Eις δύω δε κεφάλαια διαιρείται η προφητεία του. Eν τω τέλει δε του δευτέρου προλέγει περί του Σωτήρος ημών Xριστού, εικόνα και τύπον αυτού μεταχειριζόμενος τον Ζοροβάβελ. Λέγει δε εν αυτώ, ότι η δευτέρα δόξα του Nαού έσται υπέρ την πρώτην, καθότι ηξιώθη αυτός να λάβη κηρύττοντα εν αυτώ και διδάσκοντα, τον επιθυμητόν Mεσσίαν Xριστόν. Λέγει δε ο Άγιος Eπιφάνιος, ότι ευρετής του αλληλούια είναι ο Προφήτης Aγγαίος. Πλην το αλληλούια προλαβών έγραψεν ο Προφήτης Δαβίδ. Tο γαρ αινείτε τον Kύριον, όπερ γράφεται εις πολλούς Ψαλμούς, εβραϊστί λέγεται αλληλούια. Eπειδή το αλληλούια ερμηνεύεται ελληνιστί αινείτε τον Kύριον, ή τον Όντα.
|
