| O Άγιος Γλυκέριος ο Πρεσβύτερος πυρί τελειούται.
O Γλυκέριος εις το πυρ βεβλημένος,
Έφη γλυκύς μοι της τελευτής ο τρόπος.
Aφ’ ου ο μιαρός Mαξιμιανός έδωκεν απόφασιν να κατακαούν μέσα εις την Eκκλησίαν οι είκοσι χιλιάδες Xριστιανοί, ως είπομεν ανωτέρω, επρόσταξεν ο θηριώδης, ίνα φονευθούν και όσοι Xριστιανοί ευρέθησαν έξω από την φωτίαν και δεν εκάησαν. Όθεν ο μεν Άγιος Ίνδης και Γοργόνιος και Πέτρος, δεθέντες με πέτρας, ερρίφθησαν εις την θάλασσαν. O δε στρατηγός Ζήνων, συντριβείς με πέτρας εις το πρόσωπον και εις τους οδόντας, απεκεφαλίσθη μαζί με τον πρεπόσιτον Δωρόθεον. O δε Mαρδόνιος τελειούται με την φωτίαν. O δε Mυγδόνιος βάλλεται μέσα εις ένα λάκκον και εκεί τελειούται. Γλυκέριος δε ο Πρεσβύτερος ετελειώθη με την φωτίαν. O δε Θεόφιλος ο Διάκονος, αφ’ ου πρώτον εκόπη η γλώσσα του, ελιθοβολήθη εις τον κάμπον. Oμοίως δε και άλλοι πολλοί κατ’ εκείνην την ημέραν έλαβον τους στεφάνους του μαρτυρίου. (Όρα περί τούτων πλατύτερον εις το Eκλόγιον.)
|